«Άστραψε & βρόντηξε» ο αντιστράτηγος Κ. Φλώρος: «Τα σκυλιά στη γειτονιά μας φωνάζουνε αλλά θα τους τσακίσουμε» – Δείτε βίντεο

Ο διοικητής της 1ης Στρατιάς, αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Φλώρος, από το Ελληνικό Ιωαννίνων όπου βρέθηκε «άστραψε και βρόντηξε», στέλνοντας μηνύματα κατά της Τουρκίας. Ο Στρατηγός μίλησε σε εκδήλωση μνήμης και Τιμής για τον Εύελπι Σκαρλάτο Ρωσσέτη, γιό του Ταγματάρχη Σωτήριου Ρωσσέτη, ο οποίος σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης από τουρκικά πυρά στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Με την λήξη της τελετής στη μνήμη του εύελπι Σκαρλάτου Ρωσσέτη πήγε στο βήμα και απευθυνόμενος προς τους πολίτες έστειλε μήνυμα σε υψηλούς τόνους.

«Τα σκυλιά στη γειτονιά μας αλυχτάνε και φωνάζουνε. Συνήθως σκυλιά που φωνάζουν δεν δαγκώνουν. Να είστε όμως σίγουροι ότι είμαστε έτοιμοι. Άμα το σκυλί κόψει λουρί θα του κάτσουμε μία στο κεφάλι και θα φύγει με την ουρά κάτω από τα σκέλια» είπε για να συμπληρώσει ότι οι ένοπλες δυνάμεις είναι έτοιμες.

«Πάντα ήμασταν λιγότεροι και πάντα καταφέρναμε αυτό για το οποίο είμαστε όλοι περήφανοι… Το έθνος είναι μεγάλο γιατί οι καρδιές των Ελλήνων είναι ατσάλινες και μεγάλες. Είμαστε πάντα προετοιμασμένοι για να μην πέσει κανένας άλλος.

Να πέσουν αυτοί για την δικιά τους πατρίδα και να διατηρήσουμε εμείς την δικιά μας ελεύθερη και περήφανη», επεσήμανε με νόημα.

Δείτε το βίντεο: 

πηγή https://www.pentapostagma.gr/2019/12/%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B5-%CE%B2%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B7%CE%BE%CE%B5-%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%BA-%CF%86.html

Άγκυρα: «Η ΑΟΖ μας φτάνει 45 μίλια νότια της Κρήτης»! - Τι είπε ο Τούρκος ΥΦΥΠΕΞ στο τουρκικό κοινοβούλιο

Σαρανταπέντε μίλια μακριά από την Κρήτη ορίζουν Τουρκία και Λιβύη τις ΑΟΖ τους «εξφανίζοντας» εντελώς την ΑΟΖ του νησιού!

Ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Γιαβούζ Σελίμ Κιράν απαντώντας στις ερωτήσεις μελών του τουρκικού κοινοβουλίου για τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης υπογράμμισε το «στρατηγικής σημασίας βάρος» του εγγράφου.

Σύμφωνα με τον Κιράν, η συμφωνία «συμμορφώνεται πλήρως με το Δίκαιο για τη Θάλασσα του ΟΗΕ και τις διεθνείς νομικές πράξεις». «Από τεχνική, πολιτική, οικονομική άποψη, αυτή η συμφωνία θα έχει εξαιρετικά σημαντικά αποτελέσματα», υπογράμμισε ο ίδιος.

Τεχνικές λεπτομέρειες για τη συμφωνία αποκάλυψε ο διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών για τη Διμερή Πολιτική, την Πλοήγηση, την Αεροπορία και τα Σύνορα, κ. Ερτσιγιές.

«Η συμφωνία ήταν ένα σημαντικό βήμα στον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων μας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Όπως γνωρίζετε, το 2011 συνήφθη συμφωνία με την ‘Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου’ για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

“Έτσι, το έγγραφο που υπογράφηκε με τη Λιβύη αποτελεί τη δεύτερη διμερή συμφωνία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η πλευρά της Λιβύης και εμείς καθορίσαμε τα σύνορα της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) με μια συνοριακή γραμμή 18,6 μιλίων. Περνάει 45 μίλια μακριά από την Κρήτη», δήλωσε.

Το στέλεχος του τουρκικού ΥΠΕΞ τόνισε επίσης την πλήρη συμμόρφωση της συμφωνίας με τα διεθνή νομικά πρότυπα. «Στο ζήτημα του προσδιορισμού των συνόρων, πρώτα απ’ όλα, παράμετροι όπως η γεωγραφική και στρατηγική θέση των νησιών, λαμβάνεται υπόψη το μήκος της ακτογραμμής τους. Σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις, η Τουρκία, χρησιμοποιώντας τα φυσικά της δικαιώματα, έχει συνάψει συμφωνία με τη Λιβύη. Απ’ αυτή την άποψη, είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε την έγκριση του εγγράφου από τα κοινοβούλια των χωρών μας και να το επισημάνουμε το συντομότερο δυνατό στον ΟΗΕ», σημείωσε.Σύμφωνα με τον ίδιο, η συμφωνία είναι «πολύ σημαντική από την άποψη της προστασίας των δικαιωμάτων μας και των δικαιωμάτων της Λιβύης στην περιοχή». 

Ο διπλωμάτης τόνισε ότι αυτή η συμφωνία περιέχει αποκλειστικά 

«μια γενική οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων και δυνάμεων». «Ο καθένας ρωτά αν περιλαμβάνει τη στρατιωτική πτυχή. Όχι, αυτό δεν συμβαίνει. Η συμφωνία ρυθμίζει και ορίζει τις ζώνες των θαλάσσιων συνόρων και τις εξουσίες της Τουρκίας και της Λιβύης στην περιοχή», υπογράμμισε.

πηγη https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/826890_agkyra-i-aoz-mas-ftanei-45-milia-notia-tis-kritis-ti-eipe-o-toyrkos

YΠΕΞ: «Θα αντιδράσουμε ενόπλως εάν η Τουρκία παραβιάσει την εθνική μας κυριαρχία»

«Σε περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπίσουμε την ελληνική επικράτεια, ως υπουργοί έχουμε ορκιστεί στο Σύνταγμα», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, στο πλαίσιο συζήτησης για την υπογραφή των επίμαχων μνημονίων μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.

Αναφερόμενος στο Σύνταγμα ο ΥΠΕΞ ήθελε να τονίσει ότι η αντίδραση αυτή θα είναι ένοπλη καθώς αυτή προβλέπεται από τον καταστατικό Χάρτη της χώρας.

Επανέλαβε το τελεσίγραφο της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων με την «αναγνωρισμένη» κυβέρνηση της Λιβύης ο Έλληνας ΥΠΕΞ Ν.Δένδιας σε περίπτωση που ο Λίβυος πρεσβευτής δεν φέρει στην ελληνική κυβέρνηση την συμφωνία Άγκυρας-Λιβύης.

Δύο μνημόνια

«Τα μνημόνια που υπέγραψαν η Τουρκία και η Λιβύη είναι δύο και στερούνται νομικής βάσης»ξεκαθάρισε ακόμη ο υπουργός Εξωτερικών, μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, εξηγώντας πως δεν είναι μόνο το μνημόνιο που αφορά τα ζητήματα θαλάσσης αλλά και το μνημόνιο που σχετίζεται με τη στρατιωτική συνεργασία.

Ο υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε το περιεχόμενο του μνημονίου για τα ζητήματα της θάλασσα άλλη μια κίνηση της Τουρκίας στην κατεύθυνση της διαχρονικής της θέσης και επιδίωξης πως «τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα», ισχυρισμός που είναι αβάσιμος.

«Ξέραμε ότι προετοιμάζεται αυτό το μνημόνιο, το ξέραμε και το ήξερε και η προηγούμενη κυβέρνηση» είπε ακόμη γνωστοποιώντας πως το θέμα είχε τεθεί στον ομόλογό του της Λιβύης τον Σεπτέμβρη και τότε εκείνος είχε πει ότι δε θα γίνει δεκτό. Προειδοποίησε μάλιστα εκ νέου ότι «εάν ο Λίβυος πρέσβης δεν μας φέρει τη συμφωνία την Παρασκευή θα κηρυχθεί persona non grata και θα απελαθεί».

Στην ερώτηση των δημοσιογράφων για το πώς σκοπεύει η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την τουρκική προκλητικότητα 
ο κ. Δένδιας είπε: «Πάντοτε είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο με την Τουρκία , όμως σε ποιο πλαίσιο; Μόνο στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου»

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ypex/826062_ypex-ean-den-mas-ferei-tin-symfonia-o-livyos-presveytis-mehri-tin

Ποιος ήταν ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης που τιμάται σήμερα;

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 2 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστία.

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, ο μικρός Ευάγγελος ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Οι γονείς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου, ήταν ευσεβείς και φιλόθεοι άνθρωποι. Ο πατέρας του, μάλιστα, ήταν ψάλτης στο χωριό και είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Νεκτάριο.

Η οικογένειά του ήταν πολυμελής και οι γονείς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν να τη συντηρήσουν. Γι’ αυτό ο πατέρας υποχρεώθηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, φύλαγε πρόβατα στο βουνό και είχε παρακολουθήσει μόνο την πρώτη τάξη του δημοτικού, όταν αναγκάστηκε και αυτός λόγω της μεγάλης φτώχειας να πάει στη Χαλκίδα για να δουλέψει. Ήταν μόλις επτά χρονών. Εργάστηκε δύο τρία χρόνια σ ἕνα κατάστημα. Μετά πήγε στον Πειραιά, όπου δούλεψε δύο χρόνια στο παντοπωλείο ενός συγγενούς.

Στα δώδεκά του χρόνια έφυγε κρυφά για το Άγιον Όρος, με τον πόθο να μιμηθεί τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη, τον οποίο είχε ιδιαίτερα αγαπήσει, όταν παλαιότερα είχε διαβάσει το βίο του.Η χάρις του Θεού τον οδήγησε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων και στην υποταγή δύο Γερόντων, του Παντελεήμονος, ο οποίος ήταν και πνευματικός, και του Ιωαννικίου, αδελφών κατά σάρκα. Αφοσιώθηκε στους δύο Γέροντες, που κατά κοινή ομολογία ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, με μεγάλη αγάπη και με πνεύμα απόλυτης υπακοής.

Έγινε μοναχός σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και πήρε το όνομα Νικήτας. Μετά από δύο χρόνια έγινε μεγαλόσχημος. Λίγο αργότερα ο Θεός του δώρισε το διορατικό χάρισμα.

Στα δεκαεννέα του χρόνια ο Γέροντας αρρώστησε πολύ σοβαρά, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει οριστικά το Άγιον Όρος. Επέστρεψε τότε στην Εύβοια, όπου εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών.

Ένα χρόνο αργότερα, το έτος 1926 μ.Χ., σε ηλικία είκοσι ετών, χειροτονήθηκε ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης από τον Πορφύριο Γ’ , Αρχιεπίσκοπο Σινά, ο οποίος του έδωσε το όνομα Πορφύριος. Στα είκοσι δύο του έγινε πνευματικός-εξομολόγος και λίγο αργότερα αρχιμανδρίτης. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως εφημέριος στους Τσακαίους, χωριό της Εύβοιας.

Στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους, έζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τους ανθρώπους ως πνευματικός και εξολόγος, και τρία χρόνια στην Άνω Βάθεια, στην εγκαταλελειμμένη Μονή του Αγίου Νικολάου.

Το 1940 μ.Χ., παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γέροντας Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών. Όπως ο ίδιος έλεγε, έζησε εκεί τριάντα τρία χρόνια σαν μία μέρα, ασκώντας ακαταπόνητα το πνευματικό έργο και ανακουφίζοντας τον πόνο και την ασθένεια των ανθρώπων.

Από το 1955 μ.Χ. είχε εγκατασταθεί στα Καλλίσια, όπου είχε μισθώσει από την Ιερά Μονή Πεντέλης το εκεί ευρισκόμενο μονύδριο του Αγίου Νικολάου με την αγροτική περιοχή που το περιέβαλλε, την οποία καλλιεργούσε με μεγάλη επιμέλεια. Εδώ, παράλληλα εξασκούσε το πλούσιο πνευματικό του έργο.

Το καλοκαίρι του 1979 μ.Χ., εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι με το όνειρο να χτίσει μοναστήρι. Εκεί ζούσε στην αρχή σε ένα τροχόσπιτο κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και μετά σε ένα απέριττο κελλάκι από τσιμεντόλιθους, όπου και υπέμενε αγόγγυστα τις πολλές δοκιμασίες της υγείας του.

Το 1984 μ.Χ. μεταφέρθηκε σε κτίσμα του υπό ανέγερση μοναστηριού, για την ολοκλήρωση του οποίου ο Γέροντας, παρόλο που ήταν πολύ άρρωστος και τυφλός, εργαζόταν ακατάπαυστα και ακαταπόνητα. Με τη θεμελίωση του Καθολικού της Μονής Μεταμορφώσεως, στις 26 Φεβρουαρίου 1990 μ.Χ., αξιώθηκε να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.

Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του άρχισε να προετοιμάζεται για την κοίμησή του. Επιθυμούσε να αποσυρθεί στο Άγιον Όρος, στα αγαπημένα του Καυσοκαλύβια, όπου μυστικά και αθόρυβα, όπως έζησε, θα έδιδε την ψυχή του στο Νυμφίο της. Πολλές φορές τον άκουσαν να λέει: «Επιδιώκω και τώρα που εγήρασα να πάω και να πεθάνω εκεί πάνω».

Πράγματι, τον Ιούνιο του 1991 μ.Χ., προαισθανόμενος το τέλος του, και μη θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια και στις 4:31΄ το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου 1991 μ.Χ. παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο, που τόσο αγάπησε στη ζωή του.

Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από το στόμα του ήταν από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου, αυτά που τόσο αγαπούσε και πολύ συχνά επαναλάμβανε: «ἵνα ὦσιν ἓν».

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013 μ.Χ., υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/826068_poios-itan-o-osios-porfyrios-o-kaysokalyvitis-poy-timatai-simera

«Ανεξάρτητη» Κρήτη: Το «σκοτεινό» παρασκήνιο (φωτό)

Αν τις προηγούμενες δεκαετίες μιλούσε κανείς για «ανεξάρτητη» Κρήτη, πιθανώς θα γελούσαν μαζί του, η μπορεί ακόμη και να τον έστελναν στην «ευχή του θεού».

Όμως, πριν μερικά χρόνια φούντωσε η όλη «ιστορία» ήρθε στο προσκήνιο, μέσα από τις περίεργες και «σκοτεινές» διαβουλεύσεις των b«συμμάχων» μας, αλλά και τις μειοδοτικές τάσεις ορισμένων εντόπιων καιροσκόπων.

Φυσικά, ανεξάρτητη Κρήτη δεν ευσταθεί επουδενί, ούτε κατά διάνοια, ενώ το μόνο αποτέλεσμα που θα είχε κάτι τέτοιο θα ήταν η αποδυνάμωση του Ελληνικού έθνους.

Και μπορεί κάποτε όλο αυτό να προκαλούσε γέλια και πειράγματα ανάμεσα στις παρέες, ωστόσο, πριν από λίγα χρόνια διάφορα σκοτεινά κέντρα που είχαν τη βάση τους κυρίως στο εξωτερικό, προσπάθησαν και σε κάποιο βαθμό πέτυχαν να φέρουν στην ατζέντα την ιδέα της ανεξάρτητης Κρήτης!

Αυτοί που μεθόδευσαν αυτή την απίθανη ιστορία προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αμάθεια ή ακόμα χειρότερα την ημιμάθεια προκειμένου να εμφανίσουν ένα ανύπαρκτο ζήτημα ως κάτι δεδομένο για το οποίο χρειάζεται να δοθεί… «άμεσα μια λύση».

Όπλα τους σε αυτή την προσπάθεια ήταν η σημαία της Κρητικής Πολιτείας και το υποτιθέμενο δημοψήφισμα που έπρεπε να γίνει το 2012, με την συμπλήρωση 100 χρόνων δηλαδή από την Ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα.

Και αν εκείνη η προσπάθεια απέτυχε και μάλιστα με πάταγο δεν είναι λίγοι αυτοί που ακόμα και σήμερα προσπαθούν να αναζωπυρώσουν τη φωτιά προκαλώντας με τις ενέργειές τους.

Η Κρητική Πολιτεία και η Ένωση με την Ελλάδα

Από το 1898 (τυπικά από το 1896, βάσει της Συνθήκης του Βερολίνου που ακολούθησε την Κρητική Επανάσταση), και μέχρι την περίοδο 1912- 1913 η Κρήτη αποτελούσε αυτόνομο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (με ταυτόχρονο έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων), με το όνομα Κρητική Πολιτεία και πρωτεύουσα τα Χανιά.

Είχε δική της σημαία, βουλή, χωροφυλακή (υπό ξένη διοίκηση), σύνταγμα, ύμνο, νομίσματα, παράσημα, τα οποία ήταν, κατά βάση, παραλλαγές των αντίστοιχων του ελληνικού κράτους.

Η διακυβέρνηση ασκούνταν από ένα μεικτό συμβούλιο, το οποίο απαρτιζόταν απ’ τα επιμέρους συμβούλια των Κρητών και των Μεγάλων Δυνάμεων με το τελευταίο να έχει το «πάνω χέρι» και να είναι αυτό που ουσιαστικά έκανε κουμάντο δεδομένου πως μπορούσε ακόμα και να διαλύσει το συμβούλιο των Κρητών και να το ξαναφτιάξει με μέλη της επιρροής του.

Εξαιτίας της υψηλής επικυριαρχίας του σουλτάνου στο νησί, δεν επιτρεπόταν η συγκρότηση στρατιωτικού σώματος και έτσι δημιουργήθηκε μια πολιτοφυλακή η οποία δεν είχε τον παραμικρό στρατιωτικό ρόλο.

Επιπλέον, η Κρητική Πολιτεία δεν είχε δικαίωμα να κηρύξει πόλεμο σε κάποιο άλλο κράτος ενώ οι διμερής του σχέσεις έπρεπε πρώτα να έχουν την έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία)!

Όλα αυτά μέχρι και τη συνθήκη του Λονδίνου και την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα

Το…  ανύπαρκτο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία

Την 1η Δεκεμβρίου του 1913 η Κρήτη ενσωματώθηκε και επίσημα στο ελληνικό κράτος. Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα (1 Νοεμβρίου 1913), ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 5ος είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας επί της μεγαλονήσου.

Για να φτάσουμε εκεί, ωστόσο, είχε προηγηθεί η 30η Μαΐου 1913 όπου είχε υπογραφεί από τον σουλτάνο η συνθήκη του Λονδίνου που περιέγραφε όλα αυτά που θα γίνουν τους επόμενους μήνες και θα οδηγούσαν στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Αυτή τη συνθήκη είναι που επικαλούνται και οι υποστηρικτές της «ανεξάρτητης» Κρήτης καθώς όπως ισχυρίζονται μέσα σε αυτή υπάρχει ο όρος πως με τη συμπλήρωση 100 χρόνων οι Κρήτες θα καλούνταν να ψηφίσουν για το αν θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα ή να ανεξαρτητοποιηθούν! Ο όρος αυτός είναι παντελώς ανύπαρκτος. Η Συνθήκη του Λονδίνου είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.

Τα σκοτεινά κέντρα που επεδίωξαν αυτό το δημοψήφισμα, ωστόσο, προχώρησαν ένα βήμα παρακάτω κάνοντας λόγο για ένα «ιδιωτικό συμφωνητικό» μεταξύ Ελλάδας και Κρήτης για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, ενώ δεν δίστασαν να πουν πως σημαντικό ρόλο στη σύναψη του έπαιξε ο νεαρός τότε δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος!

Ένα τέτοιο «ιδιωτικό συμφωνητικό», όπως είναι φυσικό, ουδέποτε επιδείχθηκε δημόσια και παρέμεινε στη... σφαίρα του μύθου.

Η σημαία της Κρητικής Πολιτείας

Πέρα από το υποτιθέμενο δημοψήφισμα, ωστόσο, ένα από τα «όπλα» των οπαδών της «ανεξάρτητης» Κρήτης είναι και η σημαία της Κρητικής Πολιτείας η οποία είναι η… απόδειξη πως η μεγαλόνησος υπήρξε (και το κυριότερο) θα ξαναυπάρξει ανεξάρτητο κράτος.

Η σημαία αυτή ήταν στην ουσία μία παραλλαγή της ελληνικής σημαίας του 1822. Ένας λευκός σταυρός χώριζε τη σημαία σε τέσσερα τετράγωνα, από τα οποία τα τρία ήταν γαλάζια, ενώ το πρώτο (πάνω αριστερά) ήταν κόκκινο με ένα λευκό άστρο στο κέντρο.

Η συγκεκριμένη σημαία, συμβόλιζε την υψηλή επικυριαρχία του σουλτάνου στο νησί και παράλληλα δήλωνε την παρουσία της μουσουλμανικής-τουρκικής μειονότητας που υπολογιζόταν στο 25% του πληθυσμού του νησιού.

Οι υποστηρικτές της «ανεξάρτητης» Κρήτης, ωστόσο, για να την παρουσιάσουν ως ένα σύμβολο ελευθερίας και όχι ως ένα σύμβολο υποδούλωσης έλεγαν και εξακολουθούν να λένε πως το κόκκινο τετράγωνο συμβόλιζε «το κρητικό αίμα που χύθηκε στους αγώνες για την απελευθέρωση»!

Η σημαία αυτή άρχισε να ξανακάνει δειλά- δειλά την εμφάνισή της στις αρχές της νέας χιλιετίας οπότε και ξαναήρθε στην επιφάνεια το θέμα του υποτιθέμενου δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία.

Η σημαία της Κρητικής Πολιτείας έγινε… ξαφνικά της μόδας! Κυκλοφόρησε σε μπλουζάκια που έφτασαν ακόμα και στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων που έκαναν Κρήτες αγρότες, έγινε αυτοκόλλητα σε αυτοκίνητα, ενώ κάποιοι δεν δίσταζαν να την κρεμάσουν και στα μπαλκόνια των σπιτιών τους.

Σάλος είχε προκληθεί όταν πριν από μερικά χρόνια (από το 2005 έως και το 2010) που η ιστορία της «ανεξαρτησίας» ήταν στα… φόρτε της, η σημαία της Κρητικής Πολιτείας εμφανίστηκε σε διαφημίσεις δύο μεγάλων εταιρειών, της Vodafone και της Ryan Air που μετά τις αντιδράσεις έσπευσαν άρον- άρον να τις αποσύρουν αλλά κι όταν μαθητές από την Κρήτη που έκαναν εκδρομή στην Αθήνα και επισκέφθηκαν τη Βουλή μπήκαν μέσα στο κοινοβούλιο φορώντας μπλουζάκια ανάλογου περιεχομένου.

Το 2005 ιδρύθηκε η τοπική αεροπορική εταιρεία «Sky Express» με έδρα το Ηράκλειο και πρόεδρο έναν πρώην πιλότο της Ολυμπιακής, τον Μιλτιάδη Τσαγκαράκη. Η εταιρεία επέλεξε ως έμβλημά της τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας την οποία τελικά αναγκάστηκε να αποσύρει έπειτα από σφοδρές αντιδράσεις.

Τα σκοτεινά κέντρα και περίεργα παιχνίδια

Αν κάποιος επισκεφθεί την Κρήτη και συνομιλήσει με ανθρώπους που ασχολήθηκαν με το θέμα θα ακούσει πολλά και διάφορα σενάρια (κάποια από αυτά αγγίζουν και τα όρια της θεωρίας συνωμοσίας) σχετικά με το ποιος ή ποιοι κινούν τα νήματα αυτής της ιστορίας.

Οι περισσότεροι κάνουν λόγο για ξενοκίνητα σκοτεινά κέντρα που επιδιώκουν την ανεξαρτητοποίηση της (υπερπολύτιμης γεωγραφικά και στρατηγικά) Κρήτης για προσωπικό τους όφελος. Πρωταγωνιστές σε αυτές τις ιστορίες είναι κυρίως οι Τούρκοι, έπονται οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί (πάντα με μια δόση από… Τζορτζ Σόρος), οι Γερμανοί (στους οποίους αποδίδεται η μαζική αποστολή… εξεγερτικών e-mail) ενώ κάποιοι εμπλέκουν οικονομικά συμφέροντα από την Ολλανδία «δείχνοντας» συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους με αντικείμενο το real estate που «γλυκοκοιτάζουν» τη μεγαλόνησο.

Τέλος, για την ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί πως ίσως η πρώτη «υπόγεια» προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Κρήτης εκδηλώθηκε περίπου 30 χρόνια μετά την Ένωση! Ο  οπλαρχηγός της κρητικής αντίστασης κατά των Γερμανών, καπετάν Μανώλης Μπαντουβάς, όπως ο ίδιος έχει αφηγηθεί, προσεγγίστηκε από τον πράκτορα των Βρετανικών Ειδικών Δυνάμεων, Μόντι Γουντχάουζ, που βρισκόταν τότε στο νησί και συνεργαζόταν με τις ντόπιες δυνάμεις, ο οποίος του πρότεινε να ηγηθεί αυτονομιστικής κίνησης με την οικονομική στήριξη της Αγγλίας και σε αντάλλαγμα να χριστεί ο πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης!

Ο Μπαντουβάς αντέδρασε οργισμένα σε αυτή την πρόταση και λέγεται πως συνέλαβε επί τόπου τον Γουντχάουζ και λίγες ημέρες μετά τον διέταξε να εγκαταλείψει την Κρήτη.

πηγή https://www.pronews.gr/istoria/636973_anexartiti-kriti-skoteino-paraskinio-poioi-thelisan-tin-diaspasi-toy-ellinismoy-foto

Αυτά είναι τα 12 χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού» ανθρώπου σύμφωνα με τον Αριστοτέλη

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή Υπεράνθρωπου κατά τον Αριστοτέλη;

«Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.

Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακιν­δυνεύσει για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του, αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του με οποιοδήποτε τίμημα.

Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…

Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…

Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…

Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο, εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν δουλική…

Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…

Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…

Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς του, παρά μόνο αν προσβληθεί…

Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…

Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά, ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…

Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη διάθεσή του…

Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση, ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.

Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη »

πηγή https://www.pronews.gr/istoria/823760_ayta-einai-ta-12-haraktiristika-enos-idanikoy-anthropoy-symfona-me-ton-aristoteli

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης έβλεπε οράματα Αγίων από μικρό παιδί

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης μικρό παιδάκι έφευγε από το σπίτι και πήγαινε σ’ ένα εξωκκλήσι εκεί της Αγίας Παρασκευής στο χωριό τους και έκανε όλη τη νύχτα μετάνοιες όπως είχε διδαχτεί από τη μάνα του.

Κάποια μέρα όταν βγήκε, είδε την Αγία. Είδε μια γυναίκα μαυροφορεμένη να στέκεται κάτω από ένα δένδρο και τον φώναξε·

«έλα Ιάκωβε παιδί μου, έλα να σού πω ό,τι θέλεις να μου το ζητήσεις, είμαι η Αγία Παρασκευή, είμαι η σπιτονοικοκυρά εδώ του σπιτιού μου που έρχεσαι και το καθαρίζεις και το συντηρείς. Έλα να μου ζητήσεις ό,τι θέλεις».
Κι εκείνος της είπε·

«θα ρωτήσω τη μητέρα μου, γιατί εγώ είμαι μικρό παιδί και δεν ξέρω. Ό,τι μου πεί θα σας απαντήσω».
Πήγε στη μητέρα του κι εκείνη τον συμβούλεψε· «την άλλη μέρα να πείς παιδί μου στην Αγία να σού πεί την τύχη σου».
Έτσι κι έγινε. Όταν έγινε το σχετικό ερώτημα, εκείνη απήντησε.

«Η τύχη σου παιδί μου θα είναι μεγάλη. Θα σε προσκυνήσουν και Πατριάρχες και Αρχιερείς και επίσημα πρόσωπα, θα περάσουν από τα χέρια σου πολλά εκατομμύρια, αλλά εσύ δεν θα τα αγγίξεις. Όλα θα πάνε προς ενίσχυση των αναγκεμένων».

Κι όπως τα είπε η Αγία Παρασκευή, έτσι πράγματι κι έγιναν.
Πράγματα, τα οποία επιβεβαίωσε και ο Όσιος Δαυίδ όταν πήγε στο Μοναστήρι μετά περίπου 25 χρόνια για να πάρει την ευχή του Οσίου Δαυίδ πριν πάει για τα Ιεροσόλυμα, γιατί ο σκοπός του Γέροντος ήταν να εγκαταβιώσει στα Ιεροσόλυμα κι όχι στη Μονή του Οσίου Δαυίδ, εμπνεόμενος από τον συγγενή του που αγίασε στον Πανάγιο Τάφο.

Όταν έφτασε, λοιπόν, στο Μοναστήρι, τότε αντί για ένα ερειπωμένο Μοναστήρι που ήταν, είδε ένα πανέμορφο συγκρότημα και στο συγκρότημα αυτό υπήρχαν παλατάκια, σπιτάκια όμορφα και μπροστά είδε τον Άγιο Δαυίδ.

Ζήλεψε αυτά τα παλατάκια και είπε· «δεν θα μπορούσα να έχω κι εγώ ένα από αυτά;».
Και ο Άγιος του απήντησε· «εάν φυλάξεις παρθενία, ακτημοσύνη και υπακοή και παραμείνεις στο Μοναστήρι μου μέχρι τέλους, ένα από αυτά θα είναι δικό σου».


Και τον πήρε και του έδειξε σε ποιο παλατάκι από αυτά που έβλεπε, θα μείνει. Του υποσχέθηκε ο Γέροντας ότι θα μείνει κι έτσι εξαφανίσθηκε αυτό το υπέροχο συγκρότημα και βρέθηκε πάλι μπροστά στο ερειπωμένο Μοναστήρι. Και βέβαια αφού δεσμεύτηκε ότι θα μείνει ο Γέροντας, έτσι παρέμεινε επί σαράντα χρόνια στη Μονή προσφέροντας τη διακονία , τον εαυτό του ολόκληρο για την αγάπη του Θεού και των ανθρώπων.

Πράγματι, τόσο ο άγιος Χαλκίδος όσο και ο κ. Καθηγητής περιέγραψαν τη ζωή του και ως Μοναχού, που το χαρακτηριστικό του ήταν η αγόγγυστη υπακοή που έκανε στον Γέροντά του π. Νικόδημο. Επίσης και ως λειτουργός που εκτός των αναγκών της Μονής εξυπηρετούσε και τα γύρω χωριά που εστερούντο μονίμου εφημερίου κάνοντας υπακοή στον Επίσκοπο και μάλιστα χαρακτηριστικά έλεγε· «και για μια ψυχή πήγαινα με λαχτάρα στο χωριουδάκι αυτό να λειτουργήσω, να εξομολογήσω αυτό το πρόσωπο, να το κοινωνήσω».

Για όλον αυτό τον αγώνα του, για όλη αυτή τη βία που ασκούσε στον εαυτό του από μικρό παιδί, την οποία βία την εδίδαξε η μητέρα του, είναι κάτι που δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει η ανατροφή των παιδιών από τους γονείς. Πραγματικά στον π. Ιάκωβο ίσχυε το ρητό «η βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Ίσχυσε κυριολεκτικά γι’ αυτόν, διότι από νεότητος, ως το βαθύ γήρας, ήταν ένας βιαστής. Βιαστής στα μικρά του χρόνια, στα παιδικά του.

Πηγή: Σύγχρονες Οσιακές Μορφές, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, 2017

πηγή https://orthodoxia.online/%ce%bf%cf%81%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%af%ce%b1/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%ac%ce%ba%cf%89%ce%b2%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%ad%ce%b2%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%b5-%ce%bf%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1/

Η Παναγία και οι Ένοπλες Δυνάμεις

Με την ευκαιρία του σημερινού πανελλήνιου εορτασμού της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων λίγα λόγια για την προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων την Παναγία μας: 

Του Κωνσταντίνου Γεωργ. Καρατζά

Θεολόγου - Καθηγητή του 4ου Γυμνασίου Χίου

Εφέδρου Ανθυπολοχαγού Πεζικού

Μέλος Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Χίου

Ομιλία που εκφωνήθηκε το 2012 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου στα πλαίσια του διπλού εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου και της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σεβασμιότατε, σεβαστοί πατέρες, εντιμότατες πολιτικές, στρατιωτικές, αστυνομικές και λιμενικές αρχές του νησιού μας, κυρίες και κύριοι˙ σήμερα είναι διπλή γιορτή. Πανηγυρίζουμε σήμερα με θρησκευτική ευλάβεια, τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Ναό του Σολόμωντα και, ταυτόχρονα, γιορτάζουμε με κάθε επισημότητα την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, δηλαδή του Στρατού Ξηράς, του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Κοντά στο σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις, ακούγεται το περνάει ο στρατός της Ελλάδος φρουρός, του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός.

Όσον αφορά τώρα το πότε καθορίστηκε αυτός ο διπλός εορτασμός, αυτό έλαβε χώρα μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974. Πριν από την περίοδο της Απριλιανής δικτατορίας (1967 – 1974) υπήρχε η γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων, που γιορταζόταν κάθε 15η Αυγούστου, ανήμερα της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Από το 1967 και για επτά περίπου χρόνια, η γιορτή αυτή άλλαξε όνομα σε Ημέρα Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων. Ο εορτασμός της γινόταν κάθε 29η Αυγούστου, ημέρα που έπεσε το 1949 στο όρος Γράµµος της Βορείου Ελλάδος το τελευταίο προπύργιο του αυτοαποκαλούμενου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, γεγονός που οδήγησε στη λήξη του αιματηρού Εμφυλίου πολέμου.

Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι, σήμερα, ανημέρα του εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου, καθορίστηκε, επίσης, να εορτάζεται με κάθε επισημότητα η οφειλόμενη τιμή στην αποστολή και την προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας. Η εορταστική αυτή εκδήλωση, αποβλέπει, σύμφωνα με τις οδηγίες της Πολιτείας και τις διαταγές των Γενικών Επιτελείων, στην επισήμανση των αρετών της Ελληνικής Φυλής και κυρίως στην Πολεμική Αρετή των Ελλήνων.

Και για απαντήστε μου; Υπάρχει σημαντικότερη Αρετή από την υπεράσπιση της Πατρίδος, των βωμών και των εστιών, όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, από κάθε ξένη επιβουλή; Αυτό δεν είναι και πρέπει οπωσδήποτε να είναι ακόμη και σήμερα καθήκον του κάθε Έλληνα; Και στην επιτέλεση αυτού του καθήκοντος, εάν και εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο στο εγγύς μέλλον και εκείνος το ζητήσει, ποιον θα έχει ο Έλληνας βασικό συμπαραστάτη; Μα την Παναγία φυσικά.

Από τα Βυζαντινά χρόνια, λοιπόν, μέχρι και σήμερα η Παναγία μας ως προσωποποίηση όλων των αρετών, ως Κεχαριτωμένη, ως Θεομήτωρ, ως Μεγαλόχαρη και ως Υπέρμαχος Στρατηγός καθοδηγεί τα Ελληνικά Όπλα και υπερασπίζεται το Ορθόδοξο Χριστιανικό Ελληνικό Έθνος. Με την προστασία και τις ευλογίες της Μητέρας του Θεού εκείνο, και ειδικότερα οι Ένοπλες Δυνάμεις του, έχουν καταγράψει σελίδες δόξας και ηρωισμού στα διάφορα πεδία των μαχών και όχι μόνο.

Μια από τις πιο γνωστές εκείνες σελίδες κατεγράφη το έτος 626, όταν η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνιδίως από τους Αβάρους. Γνωρίζοντας την απουσία του βυζαντινού στρατού στην μακρινή Περσία, οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών. Σε συνεργασία με τους Πέρσες, τη νύχτα της 7ης προς 8η Αυγούστου, ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε το λαό στην αντίσταση. Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή αρωγή, δημιούργησε τρικυμία και κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ αντεπίθεση των αμυνομένων προξένησε τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι.

Την 8η Αυγούστου, η Βασιλίδα των Πόλεων είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη ως τότε απειλή της ιστορίας της. Ο χριστιανικός λαός της, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλε τον από τότε λεγόμενο Ακάθιστο Ύμνο στην Παναγία, αποδίδοντας τα νικητήρια και την ευγνωμοσύνη του τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ.

Σύμφωνα όμως με άλλες ιστορικές πηγές, ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέεται και με άλλα παρόμοια γεγονότα, όπως τις πολιορκίες και την σωτηρία της Κωνσταντινούπολης επί των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου (673), Λέοντος του Ισαύρου (717-718) και Μιχαήλ του Γ΄ (860).

Την βυζαντινή, λοιπόν, εποχή, όπως είναι ευρέως γνωστό, οι Χριστιανοί αντιμετώπισαν, επίσης, τον αραβικό κίνδυνο. Όταν πια νίκησαν οριστικά τις εχθρικές αυτές δυνάμεις καθιέρωσαν να γιορτάζεται κάθε 1η Οκτωβρίου η γιορτή της Σκέπης της Παναγίας, εκφράζοντας έτσι προς εκείνη την ευγνωμοσύνη τους για την βοήθεια και την προστασία της.

Το 1952 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καθιέρωσε το γεγονός αυτό να γιορτάζεται στις 28 Οκτωβρίου (αντί της 1ης Οκτωβρίου), επειδή η Παναγία βοήθησε τους στρατιώτες μας στον Πόλεμο του ’40.

Εμείς οι Νεοέλληνες δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ ότι, η με θαυματουργικό τρόπο εύρεση της Ιεράς Εικόνος του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Τήνο το 1823 θεωρήθηκε από τους επαναστατημένους τότε Έλληνες θεϊκός οιωνός για το δίκαιο και την επιτυχία της ελληνικής Εθνεγερσίας, που είχε ξεκινήσει το 1821 για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού.

Γι’ αυτό, άλλωστε, το λόγο η Παναγία είναι το πρόσωπο με τις περισσότερες επωνυμίες, που είναι τόσες πολλές, όσες και οι ποικιλόμορφες εκφράσεις τής ζωντανής παρουσίας της στην πορεία τού Γένους των Eλλήνων, αλλά και όλων των Oρθοδόξων λαών.

Αλλά και σήμερα η Παναγία στέκεται στο πλευρό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, των οποίων η ποικίλη προσφορά δεν είναι άγνωστη και μικρή εντός του Ελλαδικού χώρου. Αυτή εκδηλώνεται με κάθε μορφής συμμετοχή και δραστηριότητα, όπως η νοσηλευτική αρωγή, η συνδρομή στη βελτίωση της ζωής κατοίκων απομακρυσμένων περιοχών, η συνδρομή στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, η συνεισφορά τους στην οικονομική δραστηριότητα των περιοχών, όπου εδρεύουν, και ειδικότερα στις ακριτικές περιοχές, όπου πλέον των άλλων είναι μεγάλη η προσφορά τους και στον ηθικό-ψυχολογικό τομέα.

Και όλη αυτή η παρουσία και προσφορά τους αναγνωρίζεται και εκτιμάται και από την Ελληνική πολιτεία, αλλά κυρίως από τον Ελληνικό λαό, ο οποίος διαρκώς προσβλέπει με εμπιστοσύνη στο στρατό μας, έχοντας τον σταθερά ψηλά στη σχετική λίστα για την αξιοκρατία στον τρόπο λειτουργίας του και τη σπουδαιότητα, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα του έργου του, αλλά και στην πρώτη θέση στην καρδιά του, γιατί αποτελεί το καλύτερο και πιο υγιές τμήμα του.

πηγή

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/hersaies-dynameis/226999_i-panagia-kai-oi-enoples-dynameis

Θερμό επεισόδιο στο Καστελόριζο: Ειδική επιχείρηση τουρκικών δυνάμεων αντιμετωπίστηκε με σφοδρά πυρά

Ειδική επιχείρηση των τουρκικών ειδικών δυνάμεων δοκιμής των ανακλαστικών της ελληνικής άμυνας μεταξύ Μεγίστης (Καστελόροζου) και Στρογγύλης, αναχαιτίστηκε εν τη γενέσει της με την έναρξη πυρών από ελληνικής πλευράς.  

Συγκεκριμένα, ελληνικό σκάφος στο οποίο επέβαιναν άνδρες της Ελληνικής Ακτοφυλακής και των ειδικών δυνάμεων, εντόπισε στη θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά της Στρογγύλης, προς την Μεγίστη δύο ταχύπλοα σκάφη, όπου το ένα ακολουθούσε σε απόσταση το άλλο.

Εσπευσαν σε αναχαίτιση του ενός σκάφους, του ζήτησαν να σταματήσει και τότε αυτό επιτέθηκε κατά του ελληνικού με προφανή στόχο τον εμβολισμό του.

Το πλήρωμα του ελληνικού σκάφους απέφυγε τον εμβολισμό και έσπευσε σε καταδίωξη του τουρκικού με την έναρξη βολών πολυβόλου.

Το δεύτερο τουρκικό σκάφος που ακολουθούσε, απομακρύνθηκε από την περιοχή και προσέγγισε σε τουρκικό λιμένα στην μικρασιατική ακτή, όπου εδρεύουν σκάφη των τουρκικών δυνάμεων.

Ακολούθησε απηνής καταδίωξη του πρώτου τουρκικού σκάφους με συνεχείς ριπές πολυβόλου και τελικά ακινητοποιήθηκε. Μέσα βρέθηκαν 11 αλλοδαποί και ο 33χρονος χειριστής του, του οποίου η εθνικότητα ερευνάται.

Στην περιοχή έχει σπεύσει μία κανονιοφόρος του ΠΝ.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις «έλεγξαν» το επίπεδο ετοιμότητας και αποφασιστικότητας της ελληνικής πλευράς. Η περιοχή έχει ελάχιστες ροές παράνομων μεταναστών και σίγουρα λόγω του υψηλού βαθμού στρατικοποίησης και ετοιμότητας των νησιών δεν προσφέρεται για το χάος που συμβαίνει στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και εσχάτως στα βόρεια Δωδεκάνησα.

Τέτοια μεταφορά μόνο έλεγχος ετοιμότητας της ελληνικής άμυνας, μπορεί να ήταν.

Ανάλογη επιχείρηση έχει γίνει στην περιοχή (νήσο Ρω) το 2009.

Μερικές από τις δυνάμεις που είναι ανεπτυγμένες σε Μεγίστη και Στρογγύλη:

Τμήματα της 95 ΑΔΤΕ (Τμήματα ΤΧΕ).

Τμήματα της 13ης ΔΕΕ (ΕΤΑ, Ζ’ ΜΑΚ, 6ο ΕΤΕΘ κοκ).

Πλοία και υποβρύχια που περιπολούν μόνιμα έξω από τα νησιά.

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/naytiko/822298_ls-katadioxe-me-pyrovolismoys-diakinites-metanaston-sto-kastelorizo

Τι είναι το μυστήριο της μετανοίας;

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η μετάνοια θεωρείται ένα από τα μυστήρια της Εκκλησίας. Ο κάθε πιστός που προσέρχεται στο μυστήριο της εξαγορεύσεως αποθέτει τις αμαρτίες του κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού του πατέρα, με την βεβαιότητα ότι οι εξαγορευθείσες αμαρτίες του συγχωρούνται, τότε μόνον όταν από μέρους του υπάρχει ειλικρινής μετάνοια και συντριβή.

Ένας νεώτερος λειτουργικός πατέρας της Εκκλησίας μας, θα πει για την εξομολόγηση: «Εάν το βάπτισμα είναι το πλοίον της σωτηρίας, στο οποίον ο επιβαίνων κατευθύνεται προς τον ουράνιο λιμένα, η εξομολόγηση, με την ευρύτερη έννοια της σημασίας της λέξεως, είναι η σωστική σανίδα, πάνω στην οποία ευρισκόμενος ο της παλιγγενεσίας ναυαγός, διασώζεται από τον κίνδυνο της νοητής τρικυμίας, που προκαλεί η αμαρτία».

Η θέση της Εκκλησίας σχετικά με την αμαρτία είναι ξεκάθαρη. Η αμαρτία γεννάται και καλλιεργείται, αναλόγως της διαθέσεως του πειραζομένου ανθρώπου από τον διάβολο. Η αποφυγή της διαπράξεως της αμαρτίας εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο αγωνιζόμενος πιστός προσπαθεί να αποφεύγει την αμαρτία, ενώ ο μη γνωστικός πέφτει συνεχώς. Το να πέφτει κάποιος στην αμαρτία, σύμφωνα με την πατερική διδασκαλία, θεωρείται ανθρώπινο, το να εμμένει όμως σ΄ αυτήν θεωρείται δαιμονικό. Εκείνος που παραμένει στην ίδια αμαρτία, ο επιλεγόμενος και «πωρωμένος», είναι ο αίτιος της πνευματικής αυτοκαταστροφής του.

Από πολύ παλαιά, ακόμη από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, υπάρχει η έννοια της μετανοίας. Είναι γνωστός σε όλους μας ο μεγάλος μετανοών, Δαβίδ ο Προφητάναξ. Ο Δαβίδ αποτελεί το κλασσικό παράδειγμα μετάνοιας στο χώρο της Εκκλησίας, που από φονιάς και πόρνος, κατάφερε να πετύχει δια των δακρύων της μετανοίας και της ειλικρινούς μεταμέλειάς του, την συγχώρεση από τον Θεό Πατέρα. Τους ψαλμούς της μετανοίας του Δαβίδ, τους διαβάζουμε συνεχώς πάλιν και πολλάκις, κατά τις ημερονύκτιες ακολουθίες της Εκκλησίας μας.

Για περισσότερα βλέπε: Πρωτ. Θεμιστοκλέους Στ. Χριστοδούλου, Δρ. Θ., «Το μυστήριο της μετανοίας – εξομολογήσεως εξ επόψεως ιστορικολειτουργικής», στο βιβλίο: «Περί θείας λατρείας Ομιλήματα, τ.Β΄(6-10), εκδ. α΄Ομολογία, Αθήνα 2006, σς. ΙΙ-32».

Κων/νου Καλλινίκου, «Ο Χριστιανικός ναός και τα τελούμενα εν αυτώ» εκδ. Γρηγόρη, Αθήναι 1969, σ. 402.

Πηγή: dogma.gr

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/didahes/705099_ti-einai-mystirio-tis-metanoias