Αθήνα, 16/11/2015
Γράφει ο Αλέξανδρος Ομήρου,
(Πολίτης και μέλος στο πανελλήνιο κίνημα πολιτών <Αληθινή Δημοκρατία>)
Όταν ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη, η μέγιστη επιθυμία του ήταν να πάρει πίσω τον κόσμο του, τον κόσμο που του είχαν κλέψει. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατήρησε την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος από την θεά Αθηνά σε ζητιάνο, πήγε στο παλάτι του έτσι ώστε να αποκτήσει εικόνα της επικρατούσας κατάστασης και να λάβει την απαραίτητη πληροφόρηση, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
Γιατί αυτό που τον ενδιέφερε πρώτιστα, ήταν η επίτευξη του βασικού Στόχου και όχι η αψυχολόγητη αντίδραση, η έκρηξη οργής και η άσκοπη και άκαιρη αντιπαράθεση και σύγκρουση. Όταν όμως έφτασε η πολυπόθητη ώρα που είχε πλέον εγκλωβίσει όλους τους μνηστήρες ανέμελους, απροετοίμαστους και άοπλους στην κεντρική αίθουσα του παλατιού, τότε μόνον αποκαλύφθηκε ενώπιον τους και ήταν - για κακή τους τύχη - ετοιμοπόλεμος και αρματωμένος. Τότε εξέφρασε την Οργή του και δεν έδειξε καθόλου Οίκτο, γιατί ο Κόσμος που του είχαν στερήσει ήταν το Βιός του, που είχε δημιουργήσει με τον δικό του κόπο και Ιδρώτα. Ήταν η Πατρίδα του που οι τυχοδιώκτες και καιροσκόποι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν ατιμάζοντας την ευνόητη και παραδοσιακή φιλοξενία που τους παρείχε ο οίκος του.
Ο πρώτος και ισχυρότερος αντίπαλός του - όχι τυχαία ασφαλώς - ήταν:
1) ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Ο Αντίνοος είναι παράλληλα η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, δηλαδή η μέθοδος που χρησιμοποιεί διαχρονικά η εκάστοτε Μοναρχική ή Ολιγαρχική εξουσία παραποιώντας και αλλοιώνοντας την πραγματικότητα έτσι ώστε να μην έχουμε καθαρή Αντίληψη και κατά αυτόν τον τρόπο να μας ελέγχουν με μεγαλύτερη ευκολία (ένα απτό παράδειγμα αποτελεί η κεκαλυμμένη ή φανερή προπαγάνδα που εφαρμόζουν συστηματικά τα διάφορα γνωστά ΜΜΕ).
Η έλλειψη γνώσης και αντίληψης είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και την δουλεία του ανθρώπου. Όσο θα παραμένουμε εγκλωβισμένοι στο < σκοτεινό σπήλαιο του Πλάτωνα > (ή με σύγχρονους όρους στο "Matrix"), δηλαδή στην ψευδαίσθηση του κόσμου μας, είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε σκλάβοι και δούλοι της κάθε σκοταδιστικής και φασιστικής άρχουσας εξουσίας.
2) Ο επόμενος ήταν ο ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ, αυτός δηλαδή που μάχεται με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο - χωρίς ηθική και αξίες - προ κειμένου να πετύχει τον στόχο του... ο δεινός και αδίστακτος που πατά επί πτωμάτων για να πετύχει την ματαιοδοξία του.
3) Ο ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ, αυτός που διαστρεβλώνει, παραποιεί, παρακάμπτει τον Νόμο και την Τάξη της κοινωνίας των ανθρώπων αλλά και της ίδιας της Δημιουργίας Του Θεού, της φύσης.
4) Ο ΑΓΕΛΑΟΣ, αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει σε λανθασμένες επιλογές, που τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενο όχλο.
Ο Λαοπλάνος, ο Υποκριτής και Ψεύτης, ο Δολοπλόκος, ο Δημαγωγός...
Όμως θα πρέπει να αναλογισθούμε ότι οι εχθροί (μνηστήρες) που αναφέρονται στην Οδύσσεια δεν είναι μόνον εξωτερικοί αλλά και εσωτερικοί. Πρώτα θα πρέπει να νικήσουμε την δική μας ΑντιΝόηση. Πρώτα θα πρέπει να υποτάξουμε τον εσωτερικό μας ΕυρύΜαχο, αλλά ούτε και να είμαστε ΑμφίΝομοι ή ΑγέΛαοι...
Με Αυτοκριτική, Μελέτη, Θέληση, Αποφασιστικότητα, Συσπείρωση και με την βοήθεια της ομοούσιας Αγίας Τριάδας, μπορούμε να τα καταφέρουμε !!
---------------------------------------------------------------------------------
Αλέξανδρος Ομήρου: «Τα Ομηρικά Έπη πάντα με συνάρπαζαν και
άγγιζαν τον εσωτερικό μου κόσμο, δημιουργώντας μου μια ανεξήγητη ταύτιση και
μια έντονη αίσθηση ιερότητας και δέους, παρά την μεγάλη χρονολογική απόσταση
που χωρίζει εμάς τους σύγχρονους Έλληνες, με τους Αχαιούς ή Δαναούς αρχαίους
προγόνους μας.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε πάντως ότι και για τους Έλληνες του 8ου,
του 7ου, του 6ου αιώνα π.Χ (έως τουλάχιστον τον 4ο
αιώνα μ.Χ που επικράτησε ο Χριστιανισμός), τα «Ομηρικά Έπη» αποτελούσαν – παράλληλα
με τα «Δελφικά Παραγγέλματα» – κάτι σαν ευαγγέλιο για τον Ελληνισμό, αλλά και την πυξίδα
του, παρέχοντας πολλαπλά μηνύματα σε τομείς όπως η Δόξα, η Τιμή, το Θάρρος, ο
Ηρωισμός, η Αυτοθυσία, η Περιπέτεια, η Τραγωδία, η Άνοδος και η Πτώση (αλλά και
αντιστρόφως), η συχνά ανίκητη δύναμη της φύσης και των "θεών" αλλά ταυτόχρονα και η αέναη πάλη
των θνητών Αχαιών ενάντια στα στοιχεία της φύσης και στην ειμαρμένη…
...όλα αυτά σφυρηλάτησαν
τον ελληνισμό και αποτέλεσαν την μαγιά για τα επερχόμενα νέα ηρωικά έπη που ήταν οι Έλληνο-Περσικοί
πόλεμοι ή την σταδιακή μετατροπή και εξέλιξη των πολιτευμάτων (Ολιγαρχία στους Δωριείς και
Δημοκρατία στους Ίωνες), με επακόλουθη διεύρυνση της συμμετοχής των Ελλήνων στα
κοινά, όπως επίσης και για την πολιτιστική έκρηξη και την σχεδόν απόλυτη ελληνική κυριαρχία στην Μεσόγειο, αλλά ακόμα και η τεράστια Μακεδονική-Ελληνιστική αυτοκρατορία είχε ρίζες στα Έπη του
Ομήρου, αφού - πέραν της ξεκάθαρης ελληνικότητας της και της συσχέτισης της με τα ελληνικά δρώμενα, παραδόσεις και αξίες - ο πραγματικός Εθνάρχης μας, ο Μέγας Αλέξανδρος, κοιμόταν με την Ιλιάδα
στο προσκέφαλο!
Όμως ακόμα και την περίοδο της «Νέας Ρώμης»
του 15ου αιώνα μ.Χ (προφανώς και κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας),
τα Ομηρικά Έπη εξακολουθούσαν να διαβάζονταν από τους λόγιους, αλλά και ήταν
γνωστά στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία μέσω της λαϊκής παράδοσης.
Πριν από μερικά χρόνια βρήκα αυτό το
εξαιρετικό κείμενο στο διαδίκτυο – δυστυχώς όμως χωρίς να αναφέρεται ο/η
συγγραφέας του – και μπήκα στον πειρασμό να κάνω ορισμένες μικρές τροποποιήσεις για να
διευρύνω το μήνυμα του κειμένου, αν και ήδη ήταν πληρέστατο.
Σήμερα πλέον γνωρίζω ποια ήταν η συγγραφέας και εκτός του γεγονότος ότι θα προμηθευτώ άμεσα το βιβλίο της <Μυστική Οδύσσεια> - κάτι που συνιστώ να πράξουν όλοι οι Έλληνες Πολίτες - επειδή επιθυμώ διακαώς να αναγνωρίσω και άλλα κρυμμένα μυστικά του κορυφαίου ελληνικού έπους, τα οποία έχει ξεκλειδώσει η πολυετής έρευνα της Κας Ιουλίας Πιτσούλη, παράλληλα της εκφράζω δημόσια από αυτό το βήμα τον θαυμασμό μου για το εθνικά ωφέλιμο και χρησιμότατο έργο της και την σημαντική προσφορά της στην ανθρωπότητα και στον πολιτισμό! »
*Τροποποιημένο κείμενο από το εξαιρετικό βιβλίο της κυρίας Ιουλίας Πιτσούλη <Μυστική Οδύσσεια> εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Πηγή: https://enomeno-elliniko-ethnos.webnode.gr/orthodoxia/diachronika-minymata-apo-tin-odysseia-omiroy/
