Αυτά είναι τα 12 χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού» ανθρώπου σύμφωνα με τον Αριστοτέλη

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή Υπεράνθρωπου κατά τον Αριστοτέλη;

«Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.

Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακιν­δυνεύσει για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του, αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του με οποιοδήποτε τίμημα.

Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…

Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…

Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…

Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο, εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν δουλική…

Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…

Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…

Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς του, παρά μόνο αν προσβληθεί…

Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…

Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά, ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…

Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη διάθεσή του…

Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση, ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.

Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη »

πηγή https://www.pronews.gr/istoria/823760_ayta-einai-ta-12-haraktiristika-enos-idanikoy-anthropoy-symfona-me-ton-aristoteli

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης έβλεπε οράματα Αγίων από μικρό παιδί

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης μικρό παιδάκι έφευγε από το σπίτι και πήγαινε σ’ ένα εξωκκλήσι εκεί της Αγίας Παρασκευής στο χωριό τους και έκανε όλη τη νύχτα μετάνοιες όπως είχε διδαχτεί από τη μάνα του.

Κάποια μέρα όταν βγήκε, είδε την Αγία. Είδε μια γυναίκα μαυροφορεμένη να στέκεται κάτω από ένα δένδρο και τον φώναξε·

«έλα Ιάκωβε παιδί μου, έλα να σού πω ό,τι θέλεις να μου το ζητήσεις, είμαι η Αγία Παρασκευή, είμαι η σπιτονοικοκυρά εδώ του σπιτιού μου που έρχεσαι και το καθαρίζεις και το συντηρείς. Έλα να μου ζητήσεις ό,τι θέλεις».
Κι εκείνος της είπε·

«θα ρωτήσω τη μητέρα μου, γιατί εγώ είμαι μικρό παιδί και δεν ξέρω. Ό,τι μου πεί θα σας απαντήσω».
Πήγε στη μητέρα του κι εκείνη τον συμβούλεψε· «την άλλη μέρα να πείς παιδί μου στην Αγία να σού πεί την τύχη σου».
Έτσι κι έγινε. Όταν έγινε το σχετικό ερώτημα, εκείνη απήντησε.

«Η τύχη σου παιδί μου θα είναι μεγάλη. Θα σε προσκυνήσουν και Πατριάρχες και Αρχιερείς και επίσημα πρόσωπα, θα περάσουν από τα χέρια σου πολλά εκατομμύρια, αλλά εσύ δεν θα τα αγγίξεις. Όλα θα πάνε προς ενίσχυση των αναγκεμένων».

Κι όπως τα είπε η Αγία Παρασκευή, έτσι πράγματι κι έγιναν.
Πράγματα, τα οποία επιβεβαίωσε και ο Όσιος Δαυίδ όταν πήγε στο Μοναστήρι μετά περίπου 25 χρόνια για να πάρει την ευχή του Οσίου Δαυίδ πριν πάει για τα Ιεροσόλυμα, γιατί ο σκοπός του Γέροντος ήταν να εγκαταβιώσει στα Ιεροσόλυμα κι όχι στη Μονή του Οσίου Δαυίδ, εμπνεόμενος από τον συγγενή του που αγίασε στον Πανάγιο Τάφο.

Όταν έφτασε, λοιπόν, στο Μοναστήρι, τότε αντί για ένα ερειπωμένο Μοναστήρι που ήταν, είδε ένα πανέμορφο συγκρότημα και στο συγκρότημα αυτό υπήρχαν παλατάκια, σπιτάκια όμορφα και μπροστά είδε τον Άγιο Δαυίδ.

Ζήλεψε αυτά τα παλατάκια και είπε· «δεν θα μπορούσα να έχω κι εγώ ένα από αυτά;».
Και ο Άγιος του απήντησε· «εάν φυλάξεις παρθενία, ακτημοσύνη και υπακοή και παραμείνεις στο Μοναστήρι μου μέχρι τέλους, ένα από αυτά θα είναι δικό σου».


Και τον πήρε και του έδειξε σε ποιο παλατάκι από αυτά που έβλεπε, θα μείνει. Του υποσχέθηκε ο Γέροντας ότι θα μείνει κι έτσι εξαφανίσθηκε αυτό το υπέροχο συγκρότημα και βρέθηκε πάλι μπροστά στο ερειπωμένο Μοναστήρι. Και βέβαια αφού δεσμεύτηκε ότι θα μείνει ο Γέροντας, έτσι παρέμεινε επί σαράντα χρόνια στη Μονή προσφέροντας τη διακονία , τον εαυτό του ολόκληρο για την αγάπη του Θεού και των ανθρώπων.

Πράγματι, τόσο ο άγιος Χαλκίδος όσο και ο κ. Καθηγητής περιέγραψαν τη ζωή του και ως Μοναχού, που το χαρακτηριστικό του ήταν η αγόγγυστη υπακοή που έκανε στον Γέροντά του π. Νικόδημο. Επίσης και ως λειτουργός που εκτός των αναγκών της Μονής εξυπηρετούσε και τα γύρω χωριά που εστερούντο μονίμου εφημερίου κάνοντας υπακοή στον Επίσκοπο και μάλιστα χαρακτηριστικά έλεγε· «και για μια ψυχή πήγαινα με λαχτάρα στο χωριουδάκι αυτό να λειτουργήσω, να εξομολογήσω αυτό το πρόσωπο, να το κοινωνήσω».

Για όλον αυτό τον αγώνα του, για όλη αυτή τη βία που ασκούσε στον εαυτό του από μικρό παιδί, την οποία βία την εδίδαξε η μητέρα του, είναι κάτι που δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει η ανατροφή των παιδιών από τους γονείς. Πραγματικά στον π. Ιάκωβο ίσχυε το ρητό «η βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Ίσχυσε κυριολεκτικά γι’ αυτόν, διότι από νεότητος, ως το βαθύ γήρας, ήταν ένας βιαστής. Βιαστής στα μικρά του χρόνια, στα παιδικά του.

Πηγή: Σύγχρονες Οσιακές Μορφές, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, 2017

πηγή https://orthodoxia.online/%ce%bf%cf%81%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%af%ce%b1/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%ac%ce%ba%cf%89%ce%b2%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%ad%ce%b2%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%b5-%ce%bf%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1/

Η Παναγία και οι Ένοπλες Δυνάμεις

Με την ευκαιρία του σημερινού πανελλήνιου εορτασμού της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων λίγα λόγια για την προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων την Παναγία μας: 

Του Κωνσταντίνου Γεωργ. Καρατζά

Θεολόγου - Καθηγητή του 4ου Γυμνασίου Χίου

Εφέδρου Ανθυπολοχαγού Πεζικού

Μέλος Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Χίου

Ομιλία που εκφωνήθηκε το 2012 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου στα πλαίσια του διπλού εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου και της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σεβασμιότατε, σεβαστοί πατέρες, εντιμότατες πολιτικές, στρατιωτικές, αστυνομικές και λιμενικές αρχές του νησιού μας, κυρίες και κύριοι˙ σήμερα είναι διπλή γιορτή. Πανηγυρίζουμε σήμερα με θρησκευτική ευλάβεια, τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Ναό του Σολόμωντα και, ταυτόχρονα, γιορτάζουμε με κάθε επισημότητα την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, δηλαδή του Στρατού Ξηράς, του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Κοντά στο σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις, ακούγεται το περνάει ο στρατός της Ελλάδος φρουρός, του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός.

Όσον αφορά τώρα το πότε καθορίστηκε αυτός ο διπλός εορτασμός, αυτό έλαβε χώρα μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974. Πριν από την περίοδο της Απριλιανής δικτατορίας (1967 – 1974) υπήρχε η γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων, που γιορταζόταν κάθε 15η Αυγούστου, ανήμερα της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Από το 1967 και για επτά περίπου χρόνια, η γιορτή αυτή άλλαξε όνομα σε Ημέρα Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων. Ο εορτασμός της γινόταν κάθε 29η Αυγούστου, ημέρα που έπεσε το 1949 στο όρος Γράµµος της Βορείου Ελλάδος το τελευταίο προπύργιο του αυτοαποκαλούμενου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, γεγονός που οδήγησε στη λήξη του αιματηρού Εμφυλίου πολέμου.

Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι, σήμερα, ανημέρα του εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου, καθορίστηκε, επίσης, να εορτάζεται με κάθε επισημότητα η οφειλόμενη τιμή στην αποστολή και την προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας. Η εορταστική αυτή εκδήλωση, αποβλέπει, σύμφωνα με τις οδηγίες της Πολιτείας και τις διαταγές των Γενικών Επιτελείων, στην επισήμανση των αρετών της Ελληνικής Φυλής και κυρίως στην Πολεμική Αρετή των Ελλήνων.

Και για απαντήστε μου; Υπάρχει σημαντικότερη Αρετή από την υπεράσπιση της Πατρίδος, των βωμών και των εστιών, όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, από κάθε ξένη επιβουλή; Αυτό δεν είναι και πρέπει οπωσδήποτε να είναι ακόμη και σήμερα καθήκον του κάθε Έλληνα; Και στην επιτέλεση αυτού του καθήκοντος, εάν και εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο στο εγγύς μέλλον και εκείνος το ζητήσει, ποιον θα έχει ο Έλληνας βασικό συμπαραστάτη; Μα την Παναγία φυσικά.

Από τα Βυζαντινά χρόνια, λοιπόν, μέχρι και σήμερα η Παναγία μας ως προσωποποίηση όλων των αρετών, ως Κεχαριτωμένη, ως Θεομήτωρ, ως Μεγαλόχαρη και ως Υπέρμαχος Στρατηγός καθοδηγεί τα Ελληνικά Όπλα και υπερασπίζεται το Ορθόδοξο Χριστιανικό Ελληνικό Έθνος. Με την προστασία και τις ευλογίες της Μητέρας του Θεού εκείνο, και ειδικότερα οι Ένοπλες Δυνάμεις του, έχουν καταγράψει σελίδες δόξας και ηρωισμού στα διάφορα πεδία των μαχών και όχι μόνο.

Μια από τις πιο γνωστές εκείνες σελίδες κατεγράφη το έτος 626, όταν η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνιδίως από τους Αβάρους. Γνωρίζοντας την απουσία του βυζαντινού στρατού στην μακρινή Περσία, οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών. Σε συνεργασία με τους Πέρσες, τη νύχτα της 7ης προς 8η Αυγούστου, ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε το λαό στην αντίσταση. Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή αρωγή, δημιούργησε τρικυμία και κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ αντεπίθεση των αμυνομένων προξένησε τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι.

Την 8η Αυγούστου, η Βασιλίδα των Πόλεων είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη ως τότε απειλή της ιστορίας της. Ο χριστιανικός λαός της, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλε τον από τότε λεγόμενο Ακάθιστο Ύμνο στην Παναγία, αποδίδοντας τα νικητήρια και την ευγνωμοσύνη του τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ.

Σύμφωνα όμως με άλλες ιστορικές πηγές, ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέεται και με άλλα παρόμοια γεγονότα, όπως τις πολιορκίες και την σωτηρία της Κωνσταντινούπολης επί των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου (673), Λέοντος του Ισαύρου (717-718) και Μιχαήλ του Γ΄ (860).

Την βυζαντινή, λοιπόν, εποχή, όπως είναι ευρέως γνωστό, οι Χριστιανοί αντιμετώπισαν, επίσης, τον αραβικό κίνδυνο. Όταν πια νίκησαν οριστικά τις εχθρικές αυτές δυνάμεις καθιέρωσαν να γιορτάζεται κάθε 1η Οκτωβρίου η γιορτή της Σκέπης της Παναγίας, εκφράζοντας έτσι προς εκείνη την ευγνωμοσύνη τους για την βοήθεια και την προστασία της.

Το 1952 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καθιέρωσε το γεγονός αυτό να γιορτάζεται στις 28 Οκτωβρίου (αντί της 1ης Οκτωβρίου), επειδή η Παναγία βοήθησε τους στρατιώτες μας στον Πόλεμο του ’40.

Εμείς οι Νεοέλληνες δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ ότι, η με θαυματουργικό τρόπο εύρεση της Ιεράς Εικόνος του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Τήνο το 1823 θεωρήθηκε από τους επαναστατημένους τότε Έλληνες θεϊκός οιωνός για το δίκαιο και την επιτυχία της ελληνικής Εθνεγερσίας, που είχε ξεκινήσει το 1821 για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού.

Γι’ αυτό, άλλωστε, το λόγο η Παναγία είναι το πρόσωπο με τις περισσότερες επωνυμίες, που είναι τόσες πολλές, όσες και οι ποικιλόμορφες εκφράσεις τής ζωντανής παρουσίας της στην πορεία τού Γένους των Eλλήνων, αλλά και όλων των Oρθοδόξων λαών.

Αλλά και σήμερα η Παναγία στέκεται στο πλευρό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, των οποίων η ποικίλη προσφορά δεν είναι άγνωστη και μικρή εντός του Ελλαδικού χώρου. Αυτή εκδηλώνεται με κάθε μορφής συμμετοχή και δραστηριότητα, όπως η νοσηλευτική αρωγή, η συνδρομή στη βελτίωση της ζωής κατοίκων απομακρυσμένων περιοχών, η συνδρομή στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, η συνεισφορά τους στην οικονομική δραστηριότητα των περιοχών, όπου εδρεύουν, και ειδικότερα στις ακριτικές περιοχές, όπου πλέον των άλλων είναι μεγάλη η προσφορά τους και στον ηθικό-ψυχολογικό τομέα.

Και όλη αυτή η παρουσία και προσφορά τους αναγνωρίζεται και εκτιμάται και από την Ελληνική πολιτεία, αλλά κυρίως από τον Ελληνικό λαό, ο οποίος διαρκώς προσβλέπει με εμπιστοσύνη στο στρατό μας, έχοντας τον σταθερά ψηλά στη σχετική λίστα για την αξιοκρατία στον τρόπο λειτουργίας του και τη σπουδαιότητα, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα του έργου του, αλλά και στην πρώτη θέση στην καρδιά του, γιατί αποτελεί το καλύτερο και πιο υγιές τμήμα του.

πηγή

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/hersaies-dynameis/226999_i-panagia-kai-oi-enoples-dynameis

Θερμό επεισόδιο στο Καστελόριζο: Ειδική επιχείρηση τουρκικών δυνάμεων αντιμετωπίστηκε με σφοδρά πυρά

Ειδική επιχείρηση των τουρκικών ειδικών δυνάμεων δοκιμής των ανακλαστικών της ελληνικής άμυνας μεταξύ Μεγίστης (Καστελόροζου) και Στρογγύλης, αναχαιτίστηκε εν τη γενέσει της με την έναρξη πυρών από ελληνικής πλευράς.  

Συγκεκριμένα, ελληνικό σκάφος στο οποίο επέβαιναν άνδρες της Ελληνικής Ακτοφυλακής και των ειδικών δυνάμεων, εντόπισε στη θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά της Στρογγύλης, προς την Μεγίστη δύο ταχύπλοα σκάφη, όπου το ένα ακολουθούσε σε απόσταση το άλλο.

Εσπευσαν σε αναχαίτιση του ενός σκάφους, του ζήτησαν να σταματήσει και τότε αυτό επιτέθηκε κατά του ελληνικού με προφανή στόχο τον εμβολισμό του.

Το πλήρωμα του ελληνικού σκάφους απέφυγε τον εμβολισμό και έσπευσε σε καταδίωξη του τουρκικού με την έναρξη βολών πολυβόλου.

Το δεύτερο τουρκικό σκάφος που ακολουθούσε, απομακρύνθηκε από την περιοχή και προσέγγισε σε τουρκικό λιμένα στην μικρασιατική ακτή, όπου εδρεύουν σκάφη των τουρκικών δυνάμεων.

Ακολούθησε απηνής καταδίωξη του πρώτου τουρκικού σκάφους με συνεχείς ριπές πολυβόλου και τελικά ακινητοποιήθηκε. Μέσα βρέθηκαν 11 αλλοδαποί και ο 33χρονος χειριστής του, του οποίου η εθνικότητα ερευνάται.

Στην περιοχή έχει σπεύσει μία κανονιοφόρος του ΠΝ.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις «έλεγξαν» το επίπεδο ετοιμότητας και αποφασιστικότητας της ελληνικής πλευράς. Η περιοχή έχει ελάχιστες ροές παράνομων μεταναστών και σίγουρα λόγω του υψηλού βαθμού στρατικοποίησης και ετοιμότητας των νησιών δεν προσφέρεται για το χάος που συμβαίνει στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και εσχάτως στα βόρεια Δωδεκάνησα.

Τέτοια μεταφορά μόνο έλεγχος ετοιμότητας της ελληνικής άμυνας, μπορεί να ήταν.

Ανάλογη επιχείρηση έχει γίνει στην περιοχή (νήσο Ρω) το 2009.

Μερικές από τις δυνάμεις που είναι ανεπτυγμένες σε Μεγίστη και Στρογγύλη:

Τμήματα της 95 ΑΔΤΕ (Τμήματα ΤΧΕ).

Τμήματα της 13ης ΔΕΕ (ΕΤΑ, Ζ’ ΜΑΚ, 6ο ΕΤΕΘ κοκ).

Πλοία και υποβρύχια που περιπολούν μόνιμα έξω από τα νησιά.

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/naytiko/822298_ls-katadioxe-me-pyrovolismoys-diakinites-metanaston-sto-kastelorizo

Τι είναι το μυστήριο της μετανοίας;

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η μετάνοια θεωρείται ένα από τα μυστήρια της Εκκλησίας. Ο κάθε πιστός που προσέρχεται στο μυστήριο της εξαγορεύσεως αποθέτει τις αμαρτίες του κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού του πατέρα, με την βεβαιότητα ότι οι εξαγορευθείσες αμαρτίες του συγχωρούνται, τότε μόνον όταν από μέρους του υπάρχει ειλικρινής μετάνοια και συντριβή.

Ένας νεώτερος λειτουργικός πατέρας της Εκκλησίας μας, θα πει για την εξομολόγηση: «Εάν το βάπτισμα είναι το πλοίον της σωτηρίας, στο οποίον ο επιβαίνων κατευθύνεται προς τον ουράνιο λιμένα, η εξομολόγηση, με την ευρύτερη έννοια της σημασίας της λέξεως, είναι η σωστική σανίδα, πάνω στην οποία ευρισκόμενος ο της παλιγγενεσίας ναυαγός, διασώζεται από τον κίνδυνο της νοητής τρικυμίας, που προκαλεί η αμαρτία».

Η θέση της Εκκλησίας σχετικά με την αμαρτία είναι ξεκάθαρη. Η αμαρτία γεννάται και καλλιεργείται, αναλόγως της διαθέσεως του πειραζομένου ανθρώπου από τον διάβολο. Η αποφυγή της διαπράξεως της αμαρτίας εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο αγωνιζόμενος πιστός προσπαθεί να αποφεύγει την αμαρτία, ενώ ο μη γνωστικός πέφτει συνεχώς. Το να πέφτει κάποιος στην αμαρτία, σύμφωνα με την πατερική διδασκαλία, θεωρείται ανθρώπινο, το να εμμένει όμως σ΄ αυτήν θεωρείται δαιμονικό. Εκείνος που παραμένει στην ίδια αμαρτία, ο επιλεγόμενος και «πωρωμένος», είναι ο αίτιος της πνευματικής αυτοκαταστροφής του.

Από πολύ παλαιά, ακόμη από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, υπάρχει η έννοια της μετανοίας. Είναι γνωστός σε όλους μας ο μεγάλος μετανοών, Δαβίδ ο Προφητάναξ. Ο Δαβίδ αποτελεί το κλασσικό παράδειγμα μετάνοιας στο χώρο της Εκκλησίας, που από φονιάς και πόρνος, κατάφερε να πετύχει δια των δακρύων της μετανοίας και της ειλικρινούς μεταμέλειάς του, την συγχώρεση από τον Θεό Πατέρα. Τους ψαλμούς της μετανοίας του Δαβίδ, τους διαβάζουμε συνεχώς πάλιν και πολλάκις, κατά τις ημερονύκτιες ακολουθίες της Εκκλησίας μας.

Για περισσότερα βλέπε: Πρωτ. Θεμιστοκλέους Στ. Χριστοδούλου, Δρ. Θ., «Το μυστήριο της μετανοίας – εξομολογήσεως εξ επόψεως ιστορικολειτουργικής», στο βιβλίο: «Περί θείας λατρείας Ομιλήματα, τ.Β΄(6-10), εκδ. α΄Ομολογία, Αθήνα 2006, σς. ΙΙ-32».

Κων/νου Καλλινίκου, «Ο Χριστιανικός ναός και τα τελούμενα εν αυτώ» εκδ. Γρηγόρη, Αθήναι 1969, σ. 402.

Πηγή: dogma.gr

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/didahes/705099_ti-einai-mystirio-tis-metanoias

Μέγας Αλέξανδρος: Ο θρίαμβος στην μάχη της Ισσού κατά των Περσών

Η Μάχη της Ισσού: Ο δεύτερος θρίαμβος του Μεγάλου Αλεξάνδρου επί των Περσών μετά τον Γρανικό.
 Αυτή τη φορά, αντίπαλός του ήταν ο ίδιος ο βασιλιάς τους, Δαρείος Γ'.
Μετά τη Μάχη του Γρανικού και τη λύση του Γόρδιου Δεσμού, ο Μέγας Αλέξανδρος ολοκλήρωσε την κατάκτηση της Μικράς Ασίας και στράφηκε προς τη Συρία.

Ο Δαρείος ανησύχησε και συγκρότησε -σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Αρριανό- ένα πανίσχυρο στρατό, αποτελούμενο από 600.000 πεζούς (ανάμεσά τους και 30.000 έλληνες μισθοφόροι), και 100.000 ιππείς. Οι αριθμοί φαντάζουν υπερβολικοί για τους σύγχρονους ιστορικούς, που υποστηρίζουν ότι η δύναμη των Περσών δεν πρέπει να ξεπερνούσε τις 100.000 άνδρες. Επικεφαλής τους τέθηκε ο ίδιος ο Δαρείος, παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις των ελλήνων συμβούλων του.

Η αποφασιστική αναμέτρηση δόθηκε στις 12 Νοεμβρίου 333 π.Χ. στη στενή πεδιάδα, που ορίζεται από τον κόλπο της Ισσού και το όρος Ακμανός, κοντά στην πόλη Ισσό της Κιλικίας (σημερινό Ισκεντερούν της Νοτιοανατολικής Τουρκίας). Ο Αλέξανδρος με το ένα τρίτο των δυνάμεων του Δαρείου εφάρμοσε την προσφιλή του τακτική της λοξής φάλαγγας, όπως και στη Μάχη του Γρανικού. Παρέταξε τις δυνάμεις του στην αντίπερα όχθη του ποταμού Πινάρου, έτσι ώστε να καλύπτουν όλο το πλάτος της εχθρικής παράταξης. Ο Δαρείος επανέλαβε το λάθος του Γρανικού. Παρέταξε τον πολυπληθή στρατό του σε στενό χώρο κι έτσι δεν είχε περιθώριο ελιγμών.

Ο Αλέξανδρος διάβηκε πρώτος τον ποταμό και κατόρθωσε να αποκόψει την αριστερή πτέρυγα του εχθρού. Αυτή υποχώρησε και άφησε ακάλυπτο το κέντρο, όπου η Μακεδονική φάλαγγα είχε διαρραγεί από τους έλληνες μισθοφόρους, οι οποίοι τώρα πλήττονταν και από τα πλάγια. Ο Δαρείος πανικοβάλλεται και τρέπεται σε άτακτο φυγή, συμπαρασύροντας και τον στρατό του. Στο πεδίο της μάχης ο πέρσης μονάρχης αφήνει μητέρα και σύζυγο, οι οποίες αιχμαλωτίζονται, καθώς και πολλά λάφυρα. Μεγάλες ήταν οι απώλειες και για τους δύο αντιπάλους. Οι Πέρσες έχασαν 30.000 άνδρες και οι Μακεδόνες 7.000.

Η νίκη του Αλεξάνδρου στην Ισσό εδραιώνει τη φήμη του ως μέγα στρατηλάτη και καταρρακώνει το ηθικό των Περσών. Στη συνέχεια θα καταλάβει τη Φοινίκη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο και έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του και τον έλεγχο όλης της Ανατολικής Μεσογείου θα στραφεί προς το εσωτερικό της Ασίας, όπου θα αναμετρηθεί εκ νέου με τον Δαρείο στη Μάχη των Γαυγαμήλων (331 π.Χ.)

πηγή https://www.pronews.gr/istoria/807698_megas-alexandros-o-thriamvos-stin-mahi-tis-issoy-kata-ton-person

Η Πολεμική Αεροπορία τιμά τον Προστάτης της Αρχάγγελο Μιχαήλ

Τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών

 Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων τιμά   8 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας.

Πριν από 65 χρόνια, στις 11 Ιουνίου 1954, καθιερώθηκε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ως προστάτης της Πολεμικής Αεροπορίας και η γιορτή του Αρχαγγέλου (8 Νοεμβρίου) ως η επίσημη αεροπορική γιορτή, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο με λαμπρότητα σε όλες τις μονάδες.

Έτσι και φέτος, λοιπόν, η Πολεμική Αεροπορία ετοιμάζεται να τιμήσει τον προστάτη της, διοργανώνοντας ένα ξεχωριστό τετραήμερο εκδηλώσεων από την Πέμπτη 7 έως και την Κυριακή 11 Νοεμβρίου, με μετασταθμεύσεις αεροσκαφών για εμπλουτισμό των στατικών εκθέσεων των μονάδων, στατικές και φωτογραφικές εκθέσεις στις μονάδες, εκδηλώσεις αεραθλητικών σωματείων σε αεροπορικές βάσεις, πτήσεις αεροσκαφών πάνω από ακριτικά νησιά και εκπαιδευτικές επισκέψεις από μαθητές σχολείων (Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια) σε μονάδες της ΠΑ.

Το σύνθημα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι «Αίεν Υψικρατείν», 

το οποίο σημαίνει «Πάντοτε να κυριαρχείς στα ύψη», φράση που αποδίδεται 

στον Αντισμήναρχο (αργότερα Υποπτέραρχο) Σπύρο Παπασπύρο, διοικητή του Κέντρου Κατάταξης στη Βάση της Γάζας, ο οποίος με τη φράση αυτή, στην Ημερήσια Διαταγή της 5ης Οκτωβρίου 1941, καλωσόρισε στην Αίγυπτο το προσωπικό της 335 Μοίρας, της πρώτης ελληνικής Μοίρας μαχητικών αεροσκαφών στη Μέση Ανατολή. 

Το έμβλημα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας αναπαριστά αετό σε πτήση μπροστά από το κυκλικό διακριτικό της

.

ΑΕΙΝ ΥΨΙΚΡΑΤΕΙΝ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ!

Ποιοι είναι οι Παμμέγιστοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ & Γαβριήλ;

Η Αγία Γραφή, αναφέρει σε πολλά σημεία την επικοινωνία των ανθρώπων με τους αγγέλους και ιδιαίτερα με τους επικεφαλείς των αγγελικών ταγμάτων Μιχαήλ και Γαβριήλ. 
Οι άγγελοι δεν γνωρίζουν πόνο και δυστυχία, αμφιβολίες και φόβους, αρσενικό και θυλυκό, αλλά τους χαρακτηρίζει η ομορφιά, η αγάπη και η αέναη ζωή. 
Είναι άγγελοι, δηλαδή κτιστοί, αόρατοι και τέλεια πνεύματα, τα οποία δεν τα περιορίζει ούτε ο χρόνος, ούτε ο χώρος.

Οι άγιοι άγγελοι εμφανίζονται στους ανθρώπους κάθε φορά που ο Θεός θέλει να γίνει το θέλημά του.

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. 

Στο αριστερό χέρι κρατούν πολλές φορές μια σφαίρα που συμβολίζει τον κόσμο. 

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, το όνομά του σημαίνει «Ποιος Είναι Όμοιος με τον Θεό;»

Είναι άγγελος ο οποίος εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη, κυρίως, και μάλιστα στις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του Κόσμου: Όταν ο Εωσφόρος λόγω της υπερηφάνειας του εξεγέρθηκε κατά του Θεού, θέλησε να βάλει τον θρόνο του στον ουρανό και να γίνει όμοιος με το Θεό. 

Τον ακολούθησε ένα τάγμα Αγγέλων, το οποίο και αυτό αποσκίρτησε από το Θεό εξαιτίας της υπερηφάνειας του. Τότε εξέπεσαν και διώχτηκαν από τον ουρανό μαζί με τον αρχηγό τους τον Διάβολο. Και έγιναν όλοι τους σκοτεινοί αντί φωτεινοί. Δαίμονες αντί Άγγελοι. 

Τότε ο μέγας αυτός αρχάγγελος Μιχαήλ, βλέποντας την ελεεινή έκπτωση των Αγγέλων , κατάλαβε την αιτία της πτώσης τους, και για αυτό με την υποταγή και την ταπείνωση την οποία έδειξε στο Δεσπότη Θεό, διεφύλαξε τόσον την δική του δόξα και λαμπρότητα, όσο και την δόξα των άλλων Αγγελικών ταγμάτων. Για την υποταγή του και την ταπείνωση αυτή, διορίστηκε από το Θεό Παντοκράτορα να είναι ο πρώτος των Αγγελικών τάξεων.

Κατά την περίοδο εκείνη ο αρχάγγελος Μιχαήλ συγκέντρωσε και ένωσε τις τάξεις των Αγγέλων, και φώναξε σ' αυτούς το "Πρόσχωμεν. Ήτοι ας προσέξωμεν και ας εννοήσωμεν, τι έπαθον ούτοι οι εκπεσόντες δαίμονες διά την υπερηφανίαν τους, οίτινες προ ολίγου ήτον μαζί με ημάς Άγγελοι. Kαι ας στοχασθώμεν τι μεν είναι ο Θεός, τι δε είναι ο Άγγελος. O μεν γαρ Θεός, είναι Δεσπότης και Δημιουργός ημών των Aγγέλων. Hμείς δε οι Άγγελοι, είμεθα δούλοι και κτίσματα του Θεού''. Και έτσι ύμνησε και δόξασε τον Θεό Παντοκράτορα, αναφωνώντας εκείνον τον θείο και αγγελικό ύμνο με όλους τους Αγγέλους, «Άγιος, Άγιος, Άγιος Kύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού».

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιου του, Ισαάκ και ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε. Έπειτα στον Λωτ, όταν τον λύτρωσε μαζί με την οικογένειά του από την καταστροφή των Σοδόμων. Μετά παρουσιάστηκε στον Πατριάρχη Ιακώβ, όταν τον λύτρωσε από τα φονικά χέρια του αδερφού του Hσαύ. Αυτός προπορεύονταν μπροστά από τους Ισραηλίτες όταν ελευθερώθηκαν από την σκλαβιά των Αιγυπτίων, με τη μορφή νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα, τους έδειχνε το δρόμο προς τη γη της Επαγγελίας. Αυτός παρουσιάστηκε στον μάντη Bαλαάμ, όταν εκείνος ήθελε να καταραστεί τον Ισραηλιτικό λαό για να μη συνεχίσει το δρόμο προς τη Χαναάν. Αυτός παρουσιάστηκε και στον Ιησού του Nαυή απαντώντας του «Eγώ αρχιστράτηγος Kυρίου νυνί παραγέγονα».

Στην Καινή Διαθήκη, αυτός είναι που θα αναγγείλει τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού και την αρπαγή της εκκλησίας Του. (1 Θεσσαλονικείς 4:16-17)είναι παρών και στον Ιησού του Ναυί, την πτώση της Ιεριχώς, καθώς και τις ιστορίες του Εμμανουήλ, Δαβίδ, Ηλία κτλ. Πάντοτε κρατά ρομφαία, η οποία δίνει την πύρινη τιμωρία στους εχθρούς του Θεού.

Τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον συναντάμε στην κάθοδο του Χριστού στον Άδη, όπως επίσης και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου επικεφαλής των Αγγέλων πολεμά το Σατανά. Εμφανίζεται προφητικά να ηγείται στρατιάς αγγέλων σε πόλεμο στον ουρανό, κατά «του μεγάλου Δράκοντα, του αρχαίου φιδιού, του Σατανά» και των αγγέλων του, όπου υπερισχύει ο Μιχαήλ και τους ρίχνει στη γη. (Αποκάλυψη 12:7-9)

Είναι γνωστό και το θαύμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στους Κολοσσούς της Φρυγίας. Στην περιοχή των Κολοσσών είχε αναβλύσει πηγή με αγιασμένο νερό που θεράπευε κάθε αρρώστια. Εκεί χτίστηκε ναός στο όνομα του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Οι ειδωλολάτρες στράφηκαν εναντίον του ιερέα του ναού, τον οποίο όμως προστάτευσε ο Αρχάγγελος και σώθηκε. Οι ειδωλολάτρες δοκίμασαν τότε να εκτρέψουν το ρου ενός ποταμού για να πνίξουν τον ιερέα και να καταστρέψουν το ναό. Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ επενέβη και με τη ρομφαία του έσκισε στα δυο τη γη και τα νερά χωνεύθηκαν μέσα. Έως σήμερα τα νερά των ποταμών χωνεύονται, γι' αυτό και το μέρος ονομάστηκε Χώναι.

Επίσης θεωρείται από το λαό ότι είναι ο ψυχοπομπός άγγελος, δηλ. μεταφέρει τις ψυχές στον ουρανό. Μάλιστα σε ορισμένες περιοχές, όπως τη Θράκη, υπάρχουν κάποιες προλήψεις και ο κόσμος δεν αφήνει τη μέρα αυτή τα παπούτσια του έξω από το σπίτι, για να μην τα δει ο Αρχάγγελος και «ενθυμηθεί αυτούς και αναλάβει εκ της ζωής».

Στη Σύμη, το ακριτικό νησί των Δωδεκανήσων, ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης των ναυτικών και του προσφέρονται τάματα που τα ρίχνουν στη θάλασσα.

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Ταξίαρχος και Αρχιστράτηγος) είναι ο Προστάτης Άγιος της Πολεμικής Αεροπορίας και η μνήμη του γιορτάζεται με κάθε μεγαλοπρέπεια σε όλες τις Μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, το όνομά του σημαίνει «ήρωας του Θεού».

Είναι ο άγγελος που εμφανίστηκε στο προφήτη Δανιήλ. Στην γυναίκα του Μανωέ, και της αναγγέλλει πως θα γεννήσει τον Σαμψών. Στον Ιωακείμ και τηνΑννα, και τους αναγγέλλει πως θα γεννήσουν την Παναγία. Στον ιερέα Ζαχαρία, πως θα γεννήσει τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι αυτός με τον οποίο συνδέονται όλα τα γεγονότα που έχουν σχέση με την γέννηση του Χριστού, είναι εκείνος που "τό προσταχθέν μυστικώς λαβών εν γνώσει" και έδωσε τον κρίνο στην Παναγία και της ανακοίνωσε ότι θα γεννήσει το Γιο του Θεού. Αυτός ήταν που έτρεφε με ουράνιο άρτο την Παναγία, μέσα στα Αγια των Αγίων. Αυτός καθησύχασε τους φόβους του Ιωσήφ. Αυτός παρουσιάστηκε στους βοσκούς. Αυτός είπε στον Ιωσήφ, να πάρει την Μαρία και το βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο και ύστερα από καιρό, να επιστρέψει στη γη του Ισραήλ.

Στα νεώτερα χρόνια στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγ.Ορους εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ σε έναν μοναχό και μπροστά στην εικόνα της Παναγίας άρχισε να ψάλλει το "Αξιον Εστί".Του μοναχού του άρεσε αυτός ο ύμνος, αλλά στεναχωρέθηκε γιατί θα το ξεχνούσε. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ όμως με το δάχτυλό του χάραξε τον ύμνο πάνω σε μαρμάρινη πλάκα. Έτσι η εικόνα της Παναγίας ονομάστηκε «Αξιον Εστί» και υπάρχει μέχρι σήμερα η θαυματουργική αυτή εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί» υπενθυμίζοντάς μας ότι η ύπαρξη των αγγέλων είναι μία πραγματικότητα, καθώς και ο ίδιος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ.

Πολλοί από τους ιερούς μελετητές και ασματογράφους γνωματεύουν, ότι ο θείος Γαβριήλ ήταν ο Άγγελος ο οποίος κύλισε την βράχο από το μνημείο του Ιησού. Και αυτός ήταν που έφερε το μήνυμα στις Μυροφόρες για την Ανάσταση του Κυρίου. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ήταν αυτός που υπηρέτησε το Μυστήριο της ένσαρκης οικονομίας του Θεού Λόγου από την αρχή ως το τέλος.

Για αυτό και η Εκκλησία του Χριστού αποφάσισε να συνεορτάζει μαζί τους δύο Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου και να επικαλείται την χάρη και τη βοήθεια τους. 

πηγή stomenkalosstomenmetafovoutheou.blogspot.gr

http://www.paterikiorthodoxia.com/2013/11/pioi-einai-oi-pamegistoi-arhageloi-mihail-kai-gavriil.html

Η Θρυλική αερομαχία στο Αιγαίο: «Θα τον ξεσκίσω τον μπ… » (βίντεο)

Με αφορμή την ημέρα γιορτής της Πολεμικής μας Αεροπορίας, που τιμά τους προστάτες της Αρχάγγελο Μιχαήλ και Γαβριήλ, θυμόμαστε την «θρυλική» αερομαχία που είχε γίνει χρόνια πριν επάνω από το Αιγαίο.
Θυμηθείτε τους ανατριχιαστικούς διαλόγους την ώρα της αναχαίτισης και μάλιστα τη…λαχτάρα του Έλληνα πιλότου την ώρα που είχε στο στόχαστρο το τούρκικο μαχητικό.

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/aeroporia/819446_i-thryliki-aeromahia-sto-aigaio-tha-ton-xeskiso-ton-mp-vinteo

Οι ακτιβίστριες με το «Ηλίθιο Βάδισμα» στην μαθητική παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας

Γράφει ο «Έλληνας Πολίτης»

Η πολιτική παρέμβαση 10 γυναικών που προετοίμασαν και εκτέλεσαν μια κακόγουστη παράσταση τύπου «Ξεχαρβαλωμένα Στρατιωτάκια» κατά την διάρκεια της μαθητικής παρέλασης της Νέας Φιλαδέλφειας, ανήμερα της Εθνικής Εορτής της 28^ης Οκτωβρίου αποδείχθηκε κακόγουστη και άστοχη.

Οι "ακτιβίστριες" με το «Ηλίθιο Βάδισμα» – κατά αντιστοιχία με το «Ministry of Silly Walks» και εμπνευσμένες από τους γνωστούς Βρετανούς κωμικούς Monty Python – δεν κατάφεραν να περάσουν το ούτως ή άλλως ασαφές μήνυμα τους αντιθέτως προξένησαν αλγεινές εντυπώσεις, θυμό και πόλωση μεταξύ των δύο πολιτικών άκρων.

Δεν θα είχα ασχοληθεί με κάποιες που απλώς ήθελαν να προβληθούν με ανοησίες όμως η πράξη τους είχε πολιτικό χαρακτήρα και αυτό επιβεβαιώνεται και από ένα κείμενο που ανάρτησαν σε βίντεο αλλά και επειδή θεωρώ ότι είναι υποκινούμενες από ανθελληνικούς οικονομικοπολιτικούς κύκλους. Θα σταθώ οπότε και θα απαντήσω σε κάποια ουσιώδες αποσπάσματα του μηνύματος τους, χωρίς ασφαλώς να επιδιώκω την αλλοίωση του, ενώ ολόκληρο το κείμενο το παραθέτω στο τέλος του άρθρου:

«Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια, ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά»

Απάντηση: Ποιες είναι αυτές οι ιδέες που δεν σας πείθουν; Δεν έπρεπε να αντισταθεί ο ελληνικός λαός απέναντι στην εισβολή του φασιστικού Άξονος, τι έπρεπε να κάνει δηλαδή, να υποδεχθεί τους εισβολείς με γαρύφαλλα και κάνναβη; Η παρέλαση γίνεται προς τιμήν της αντίστασης του λαού ενάντια στους ιμπεριαλιστές της εποχής του '40 και σαφώς θα πρέπει να υπάρχει κάποιος εναρμονισμός και βηματισμός και σίγουρα όχι το ηλίθιο θέαμα που παρουσιάσατε εσείς…..

«Τι κοινό μπορεί να έχει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να έχει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού»

Απάντηση: Όπως έχει αποδείξει η ιστορία χωρίς πατριωτισμό δεν μπορεί να επιτευχθεί η ελευθερία. Χωρίς πατριωτισμό η Ελλάδα θα είχε καταληφθεί από της Περσική Αυτοκρατορία, χωρίς πατριωτισμό η Ελλάδα θα ήταν ακόμα υπόδουλη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, χωρίς πατριωτισμό δεν θα είχε απελευθερωθεί η Ήπειρος, η Μακεδονία, η Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, η Κρήτη και ένα μέρος της Κύπρου, χωρίς πατριωτισμό δεν θα είχε γραφτεί το Έπος του '40… χωρίς πατριωτισμό κινδυνεύουμε πάλι με διαμελισμό της χώρας μας και κατά συνέπεια με μείωση της ελευθερίας μας.

«Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια. Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό»

Απάντηση: Τιμάτε τους Monty Python (τους οποίους εκτιμώ ως κωμικούς), αλλά δεν τιμάτε τους χιλιάδες νεκρούς αγωνιστές του ‘40. Τελικά, όπως φαίνεται, είστε επιλεκτικές στην απόδοση τιμών…. Και όχι μόνον αφού ούτε ακαλούπωτες είστε αλλά «καλουπωμένες του κερατά», που λέει ο λόγος, αφού έχω μια ισχυρή πεποίθηση ότι ανήκετε σε κάποια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και της Open Society του Soros….

Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες, τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών.

Απάντηση: Αν δεν σας αρέσουν τα έθιμά μας τότε να επιστρέψτε στην πατρίδα σας

Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.

Απάντηση: Απ’ ότι φαίνεται την ιστορία την γνωρίζετε και την χρησιμοποιείτε όπως σας συμφέρει αλλά και παραχαράσσοντας την. Σας συνιστώ όμως να μην παίζετε με την ιστορία γιατί ως Μπούμερανγκ θα επιστρέφει εις βάρος σας… «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Πατρίς», λοιπόν….

Υ.Γ.
Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα»

Απάντηση: Μιλάτε για Έλληνες πρόσφυγες από την Μικρά Ασία (που εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους), τους οποίους όπως ήταν φυσικό αποδέχτηκε και αγκάλιασε ο ελληνικός λαός, εκτός των εξαιρέσεων από διάφορους ντόπιους κάφρους και το Βασιλο-Βενιζελικό καθεστώς.

Συμπέρασμα

Οι κυρίες – που δεν είναι μαθήτριες και μάλιστα κάποιες εξ’ αυτών είναι ηλικιακά ώριμες και άνω των τριάντα ετών – ακολουθούν την "λογική" του παραλόγου.

Διαφωνούν με το νόημα και την αξία των παρελάσεων, αλλά παρέλασαν…

Διαφωνούν με την αισθητική των παρελάσεων (παραγγέλματα, συγχρονισμένος βηματισμός), αλλά κακοποίησαν βάναυσα την αισθητική μας με τον «Ηλίθιο Βηματισμό» τους…..

Διαφωνούν με την απόδοση τιμών στους μαχητές και ήρωες προγόνους μας, αλλά τιμούν κάποιους διάσημους Βρετανούς κωμικούς…..

Διαφωνούν με τον μιλιταρισμό αλλά ειδικά στην Ελλάδα έχουν απαξιωθεί οι Ένοπλες Δυνάμεις από τους πολιτικούς τα τελευταία 10 χρόνια σε βαθμό κακουργήματος…….

Διαφωνούν με το «καλούπωμα», αλλά οι ίδιες είναι καλουπωμένα στρατιωτάκια του καπιταλισμού και τους συστήματος…….

Λέτε ψέματα ότι μάχεστε τον μιλιταρισμό και υπέρ της ελευθερίας…. Απόδειξη στο σαχλό αντιπρότυπο που είστε εσείς είναι όλες αυτές οι νεαρές Κούρδισσες που αγωνίζονται καθημερινά ενάντια στον Τουρκικό ιμπεριαλισμό και τον Ισλαμικό φονταμενταλισμό….

Προφανώς οι δέκα λαθροπαρελαύνουσες έκαναν όλη αυτήν την κακόγουστη παντομίμα για να εντυπωσιάσουν τον ινστρούχτορα τους και να αποκτήσουν μόρια για το μέλλον τους…. ένα μέλλον που μπορεί να εμπεριέχει ακόμα και θέση στην Βουλή ή και σε κάποιο γραφείο υφυπουργείου, δημαρχείου κτλ. Άλλωστε τα παραδείγματα από τον πολιτικό χώρο τους είναι πολλά, πολλοί αμόρφωτοι κατέλαβαν θέσεις στον κρατικό μηχανισμό επειδή ανέβηκαν σε κάγκελα ή φωνασκούσαν άναρθρα σε διάφορες κατευθυνόμενες διαδηλώσεις….

Για του λόγου το αληθές μια ανάρτηση στο Facebook από την Νεολαία Κομματικών Δούλων ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει τις υποψίες και πληροφορίες μου.

«Αυτό που έπραξαν τα κορίτσια ήταν ένα αντιπολεμικό-αντιμιλιταριστικό μήνυμα το οποίο αρμόζει στην ιδέα της ανθρώπινης συνύπαρξης. Δεν υπάρχει καμία προσβολή. Οι στρατιωτικού τύπου παρελάσεις αποτελούν μία αναχρονιστική παράδοση, που πρέπει να καταργηθεί. Στο βαθμό όμως που γίνονται, θα πρέπει να μας θυμίζουν τους αγώνες για την Δημοκρατία, την Ελευθερία, για την Ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό που έπραξαν τα κορίτσια ήταν ένα αντιπολεμικό-αντιμιλιταριστικό μήνυμα το οποίο αρμόζει στην ιδέα της ανθρώπινης συνύπαρξης», όπως αναφέρεται στην ανάρτηση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.

Σημείωση-Απάντηση 1: Ας ξεκινήσουν οι Συριζαίοι και οι συνιστώσες τους τον "αγώνα" για την κατάργηση των παρελάσεων στην Βόρεια Κορέα, στην Κίνα, στην Βενεζουέλα ή και στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Τουρκία και μετά το ξανασυζητάμε το θέμα…..

Σημείωση-Απάντηση 2: Από πού και ως που μπορούν να μιλούν οι «Κομματικοί Δούλοι» για Δημοκρατία; Αυτοί που εκουσίως έχουν αυτουποδουλωθεί σε κάποιο αντιδημοκρατικό-καπιταλιστικό μαντρί ούτε κατέχουν την Δημοκρατία ούτε και έχουν δικαίωμα να ομιλούν για αυτήν. Οι Δούλοι το μόνο που διαχρονικά επιζητούν από το εκάστοτε αφεντικό τους είναι μια ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους, όσο μεγαλύτερη τόσο το καλύτερο (για αυτούς)….

Ιδιώτες, κομματικοί Δούλοι και δουλάκια του George Soros και του διεθνούς καπιταλισμού δεν έχουν υψηλές αξίες και ιδανικά, δεν έχουν καν αξιόπιστο πολιτικό λόγο. Αξίες και Ιδανικά όπως ο υγιής Εθνικοπατριωτισμός, η Δικαιοσύνη, η Ελευθερία, η Δημοκρατία, η Ειρήνη, η Ευημερία, η Παιδεία, η Υγεία, η Ισονομία, μπορούν να επικαλούνται και να οραματίζονται μόνον αυτοί που μάχονται για την πραγματική Δημοκρατία, δηλαδή μόνον οι Πολίτες της Δημοκρατίας και όχι οι Δούλοι της Κομματοκρατίας……!

Υποσημειώσεις: 

[Ολόκληρο το κείμενο των καλουπωμένων "αντιμιλιταριστριών"]

«Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα; Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα; Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους; Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.

Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας. Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι.

Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια, ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.

Τι κοινό μπορεί να έχει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να έχει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού.

Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια. Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό. Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για «προβληματικά παιδιά». Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.

Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες, τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.

Υ.Γ.
Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα»